Карсыканская мова: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB
Радок 21:
|Шырыня выявы = 250пкс
}}
'''Карсыка́нская мова''' (саманазва: ''corsu'', ''lingua corsa''; вымаўл. {{IPA|[ˈkɔrsu]}}) — адна з моваў у складзе італа-далматынскае падгрупы [[раманскія мовы|раманскае]] групы [[індаэўрапейскія мовы|індаэўрапейскае]] моўнае сям'ісям’і, на якой размаўляюць на востраве [[Корсыка]] ([[Францыя]]) і поўначы востраву [[Сардынія]], [[Італія]]. Па пераходзе Корсыкі ў склад Францыі ў [[1768]] годзе на востраве паступова ўзрастала выкарыстаньне [[француская мова|францускае мовы]], у выніку чаго прыкладна ў сярэдзіне [[20 стагодзьдзе|ХХ]] ст. усе карсыканцы набылі веды францускае мовы, паводле стану на [[1990]] год прыкладна 50% карсыканцаў мелі некаторую ступень валоданьня карсыканскай мовай і прыблізна 10% выкарыстоўвалі мову як мову асноўных зносінаў<ref name=euromosaic>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.uoc.edu/euromosaic/web/homean/index1.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Le Corse en France| фармат = | назва праекту = Euromosaic| выдавец = | дата = 27 лютага 2014 | мова = fr| камэнтар = }}</ref>. Паводле інфармацыі лінгвістычнага парталу Ethnologue колькасьць носьбітаў карсыканскае мовы ў Францыі складае 30 тыс чал.<ref>[http://www.ethnologue.com/language/cos Corsican | Ethnologue]</ref>, 125 тыс чал. маюць некаторыя веды мовы.
 
== Колькасьць носьбітаў ==
Радок 38:
Як мяркуе антраполяг Д. Вэрдоні, сучасная карсыканская літаратура зьяўляецца адной з значных частак карсыканскай ідэнтычнасьці<ref>{{Кніга|аўтар = Verdoni, Dumenica.|частка = |загаловак = Etat/identités: de la culture du conflit à la culture du projet"\|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = |выдавецтва = Centru Culturale Universita di Corsica|год = 2008|том = |старонкі = |старонак = |сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>. У другой палове [[20 стагодзьдзе|ХХ]] ст. у карсыканамоўным асяродзьдзі назіраўся ўздым музычнае творчасьці<ref>{{Кніга|аўтар = Magrini, Tullia.|частка = |загаловак = Music and Gender: Perspectives from the Mediterranean|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = |выдавецтва = University of Chicago Press|год = 2003|том = |старонкі = 53|старонак = |сэрыя = |isbn = 0-226-50166-3|наклад = }}</ref>. Існуюць сучасныя аўтары, якія таксама выкарыстоўваюць для сваіх твораў карсыканскую мову<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 2008| url = http://www.transcript-review.org/en/issue/transcript-17-corsica/editorial| копія = | дата копіі = | загаловак = Corsican Literature Today| фармат = | назва праекту = Transcript| выдавец = | дата = 27 лютага 2014 | мова = en| камэнтар = }}</ref>. Карсыканамоўныя творы выходзілі таксама цягам [[18 стагодзьдзе|XVIII]]—[[19 стагодзьдзе|ХІХ]] стст., аўтары якіх пісалі таксама і на іншых мовах.
 
У вуснай літаратурнай традыцыі адзначаліся баляды, якія паходзяць зь мясцовых рытуальных абрадаў<ref>{{Кніга|аўтар = Stephen Wilson.|частка = |загаловак = Feuding, Conflict and Banditry in Nineteenth-Century Corsica|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = |выдавецтва = Cambridge University Press|год = 2003|том = |старонкі = |старонак = 576|сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>. Найбольш выбітнымі выканаўцамі гэтага жанру сталі Марыёла дэла П'яцолеП’яцоле ды Клярында Франзэчы, якія жылі ў [[18 стагодзьдзе|XVIII]] ст.
 
== Гісторыя ==