Генэалёгія: розьніца паміж вэрсіямі

'''Генэалёгія''' або '''радавод''' {{Мова-el|γενεαλογία}} ад {{Мова-el|γενεά}} ({{Мова-la|genea}}) — «[[сям'я]]» і {{Мова-el|λόγος}} ({{Мова-la|logos}}) — «слова, веданьне, [[навука]]») — спэцыяльная гістарычная дысцыпліна; сыстэматычны сход звестакзьвестак аб паходжваньні сем’яў, пераемнасьць пакаленьняў і сваяцтве, прозьвішчаў і родаў — навука аб роднасных сувязях наогул<ref>[http://www.slovopedia.com/10/195/977940.html Генеалогия. Ф. А. Брокгауз, И. А. Ефрон. Энциклопедический словарь] {{ref-ru}}</ref>. Іх гісторыя, сямейныя адносіны, лёс асобных членаў сям’і<ref name="Недосекіна">Недосєкіна Т. // «Український родовід як джерело вивчення історії України. Посібник із складання родоводу для вчителів, школярів та початківців», вид. «Видавничий центр ДОУНБ», м. Дніпропетровськ, 2010 р., С. 4 {{ref-uk}}</ref>.

Для вывучэньня радаводу вусныя апавяданьні, гістарычныя запісы, генэалягічны аналіз і іншыя крыніцы, якія могуць пацьвердзіць сямейнае сваяцтва і выявіць радавод членаў сям’і. Вынікі генэалягічных дасьледаваньняў адлюстроўваюцца ў графіках або з дапамогай росьпісаў. Зьвязаная з такімі сумежнымі навукамі, як [[геральдыка]], [[дыпляматыка]], [[краязнаўства]], [[гісторыя]] і іншыя. Імкненьне да сямейнай гісторыі, як правіла, фармуюцца празпразь некалькі матываў, у тым ліку жаданьне вызначыць месца сваёй сям’і ў гісторыі, пачуцьцё адказнасьці, каб захаваць мінулае для будучых пакаленьняў і пачуцьцё самаздаволеньня<ref>Ronald Bishop // «In the Grand Scheme of Things: An Exploration of the Meaning of Genealogical Research», Journal Of Popular Culture, 2008, № 41(3), P. 393—412 {{ref-en}}</ref>

'''Генэалёгія ў [[Біялёгія|біялёгіі]]''' — сукупнасьць звестакзьвестак пра бацькоў і аддаленых продкаў канкрэтнай асобіны або групы асобін расьлінрасьлінаў або жывёл. Ведаючы біялягічныя і прадуктыўныя якасьці продкаў, а таксама сваякоў па так званай бакавой лініі, можна правільней падабраць пары для скрыжаваньня з мэтай атрыманьня арганізмаў з жаданымі ўласьцівасьцямі.

Генэаляёгі, як правіла, дасьледуюць свой ​​радавод, або радавод сваіх мужа і жонкі. Прафэсійныя генэалёгі таксама праводзяць дасьледаваньні для іншых, выдаюць кнігі, вучаць, або вырабляюць свае ўласныя базы дадзеных. Яны могуць працаваць у генэалягічных кампаніях, якія прадстаўляюць праграмнае забесьпячэньне вырабляюць матэрыялы карысныя для аматараў і іншых прафэсійных генэалёгаў і дапамагаюць даведацца неня толькі, дзе і калі жылі людзі, але і іх лад жыцьця, біяграфію і матывацыю ў тых ці іншых сытуацыях. Гэта часта абумоўлена састарэлым заканадаўствам, старымі палітычнымі межамі, міграцыйнымі тэндэнцыямі, сацыяльна-эканамічнымі, гістарычнымі і рэлігійнымі ўмовамі.

У сучасных энцыкляпэдычных слоўнікавых артыкулах тэрмін генэалёгія пачынаецца ззь біблейскага старазаветнага падзелу. У Бібліі паспавядаецца аб паходжаньні і сваяцтве ўсіх шматлікіх народаў<ref name="Недосекіна"/>, аб рэлігійнай традыцыі ў юдаізьме (сьвятарскае права служэньня лявітаў) і пра радаводу заснавальніка хрысьціянства Ісуса Хрыста (Мф. 1:1-15)<ref>Архимандрит Никифор // «Библейская энциклопедія» (иллюстрированная полная популярная), г. Москва 1891 г., С. 606 ({{Мова-ru|Родословіе Іисуса Христа}}) {{ref-ru}}</ref>, пра нашчадкаў Мухамеда ў ісламе і т.д..

+ — з датай смерцісьмерці (і месца)

Злучацца гарызантальна клямарам, дзе ўверсе — нашчадак, а ззь нізу — бацькі і маці, дзяды і бабулі.