Уваходзіў у [[Цэнтральная Беларуская Вайсковая Рада|Цэнтральную Беларускую вайсковую раду]]. Адзін зь лідэраў [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў|Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянэраў]].
Удзельнік 3-га УсерасейскагаЎсерасейскага зьезду Саветаў у [[1918]]. У [[1918]] годзе чытаў лекцыі на курсах беларусазнаўства ў Менску. На пачатку [[1919]] годагоду выдае ў [[Вільня|Вільні]] газэту «[[Грамадзянін (газэта)|Грамадзянін]]». З красавіка [[1919]] годагоду — у Гародні, дзе супрацоўнічае ў газэце «[[Родны край (1919)|Родны край]]», затым — у Менску. Двойчы ў 1919 годзе зьняволены польскімі ўладамі за беларускую незалежніцкую дзейнасьць. Інтэрнаваны ў лягеры Домбэ пад [[Кракаў|Кракавам]], адкуль уцёк.
Напрыканцы [[1920]] годагоду выязджаевыяжджае ў [[Коўна]], удзельнічае тут у выданьні газэты «[[Сялянская доля (газэта)|Сялянская доля]]». Удзельнік Усебеларускай палітычнай канфэрэнцыі ([[Прага]], [[1921]]). З [[1922]] году — у [[Чэхаславаччына|Чэхіі]]. Скончыў філязофскі факультэт [[Карлаў унівэрсытэт|Карлава ўнівэрсытэту]] (1928). Абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму «Паляне: Пытаньне народу і нацыі»<ref>[http://www.svaboda.org/content/transcript/769995.html Імёны Свабоды: Тамаш Грыб] [[Радыё Свабода]]</ref><ref>[http://ibelarus.net/post/163 Доктар філязофіі з Палянаў (частка 2)]</ref>.
Стварыў у Празе Беларускае (Крывіцкае) культурнае таварыства імя Ф. Скарыны. Актыўна працаваў у суполцы [[Беларускі студэнцкі саюз|Беларускага студэнцкага саюзу]]. Удзельнічаў у працы Беларускай Рады ў Празе. З [[1930]] году працаваў тут у Славянскай бібліятэцы.
