Памірскія мовы: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д вікіфікацыя using AWB
Радок 1:
[[Файл:Iranian tongues.svg|справа|thumb|250пкс|{{легенда|#A137FD|Памірскія мовы пасярод іранскіх.}}]]
'''Памі́рскія мовы''' — тэрмін, пад якім вядомае арэальнае аб'яднаньнеаб’яднаньне некаторых з усходне[[іранскія мовы|іранскіх]] моваў, на якіх размаўляюць шэраг народаў у горах [[Памір (горная сыстэма)|Памір]], асабліва ўздоўж ракі [[Пяндж]] ды ейных прытокаў. Адміністрацыйна арэал распаўсюджаньня памірскіх моваў падзелены між [[Аўганістан|аўганскай]] правінцыяй [[Бадахшан (правінцыя)|Бадахшан]], [[Таджыкістан|таджыцкай]] [[Горна-Бадахшанская аўтаномная вобласьць|Горна-Бадахшанскай аўтаномнай вобласьцю]] і некаторымі бліжэйшымі памежнымі рэгіёнамі [[Кітай|Кітаю]]. Апошнім часам супольнасьці памірскіх перасяленцаў узьніклі ў некаторых суседніх раёнах [[Пакістан]]у. Геаграфічна найбольш усходняя памірская мова — [[сарыкольская мова|сарыкольская]], распаўсюджаная ў Кітаі пры кітайска-аўганскай ды кітайска-таджыцкай мяжы. Іншай жывой мовай з усходнеіранскіх зьяўляецца [[пушту]], аднак яна не ўключаецца ў панятак памірскіх моваў.
 
Зь лінгвістычнага гледжаньня не існуе агульных характарыстык, якія дазвалялі б аб'ядноўвацьаб’ядноўваць памірскія мовы як асобную падгрупу ў складзе іранскіх моваў<ref>{{Кніга|аўтар = Antje Wendtland.|частка = LVIII|загаловак = The position of the Pamir languages within East Iranian|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = Orientalia Suecana|месца = |выдавецтва = |год = 2009|том = |старонкі = |старонак = |сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>. Клясыфікацыя памірскіх моваў унутры іранскае групы моваў розная. Напрыклад, лінгвістычны партал Ethnologue разглядае памірскія мовы як мовы ў складзе паўднёва-ўсходняй падгрупы<ref>[http://www.ethnologue.com/subgroups/southeastern Southeastern | Ethnologue]{{ref-en}}</ref>, адначасова з гэтым паводле энцыкляпэдыі Iranica памірскія мовы, як і пушту, лічацца мовамі ў складзе паўночна-ўсходняй падгрупы<ref>{{Кніга|аўтар = Nicholas Sims-Williams.|частка = |загаловак = Eastern Iranian languages|арыгінал = |спасылка = http://www.iranicaonline.org/articles/eastern-iranian-languages|адказны = |выданьне = Encyclopaedia Iranica|месца = |выдавецтва = |год = 2010|том = |старонкі = |старонак = |сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>.
 
У дачыненьні ўнутранай клясыфікацыі ўсе мовы, што абагульняюцца пад тэрмінам ''памірскія мовы'', упэўнена разьмяркоўваюцца па чатырох галінах: шугнана-язгулямскай (шугнанская, язгулямская, сарыкольская мовы; у расейскамоўных крыніцах таксама вядомая як шугнана-рушанская), мунджанска-ідгаскай (мунджанская мовы, мова ідга), сангліцка-ішкашымскай (ішкашымская мовы ды сангліцкая, якая часам лічыцца [[дыялект]]ам ішкашымскай) і ваханскай (ваханская мова). Існуе таксама падзел памірскіх моваў на паўночныя й паўднёвыя, згодна зь якім разьмяркоўваюцца чатыры згаданыя галіны.