Берасьцейская крэпасьць: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д артаграфія, абнаўленьне зьвестак
Радок 17:
|Тып будынка = Фартэцыя
|Архітэктурны стыль =
|Аўтар праекту = [[інжынэр-генэрал]] К. І. АпэрманОпэрман
|Будаўнік = генэрал-маёр І. І. Дэн
|Заснавальнік = [[Мікалай I]]
Радок 44:
|Commons = Category:Brest Fortress
}}
'''Берасьцейская крэпасьць''' — комплекс абарончых збудаваньняў 19 — пач. 20 ст. у [[Берасьце|Берасьці]] (Брэст-Літоўск). ПабудаваныКрэпасьць пабудавана як частка сыстэмы ўмацаваньняў на захадзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. Разьмешчана на 4 астравах, утвораных рэкамі [[Заходні Буг]] і [[Мухавец]], іх [[рукаў ракі|рукавамі]] йі сыстэмай каналаў. Будавалася паводле праекту генэралаў Малецкага і К. І. АпэрманаОпэрмана, палкоўніка А. І. ФельдманаФэльдмана. У [[1832]] годзе найвышэйшы нагляд за будаўніцтвам крэпасьціфартэцыі быў ускладзены на генэрал-фэльдмаршала Ф. І. Паскевіча.
 
== Умацаваньні ==
Радок 56:
Валынскае ўмацаваньне зробленае на месьцы [[Берасьцейскі замак|Берасьцейскага замку]], складалася з 2 бастыённых [[форт]]аў з 2 [[равэлін]]амі. Тут у былым кляштары бэрнардзінцаў у сярэдзіне 19 ст. месьціўся [[Берасьцейскі кадэцкі корпус]], пазьней — вайсковы шпіталь. Злучалася з цытадэльлю [[Холмская брама|Холмскай брамай]] і пад'ёмным мостам цераз [[Мухавец]].
 
=== ТыраспальскаеЦярэспальскае ўмацаваньне ===
ТыраспальскаеЦярэспальскае ўмацаваньне будавалася на левым беразе Заходняга Буга. Мела чатыры земляныя [[люнэт]]ы, злучаныя [[Роў|ровам]]. [[Цярэспальская брама|ТыраспальскайЦярэспальскай брамай]] і канатным мостам (самым вялікім на той час у Расейскай імпэрыі) цераз Заходні Буг злучалася з Цытадэльлю. Над уязным праёмам ТыраспальскаеЦярэспальскае брамы былі 4 ярусы вузкіх аконвокнаў-байніцаў, над якімі ў 1920-я надбудаваная 5-ярусная вежа з дазорнай пляцоўкай.
 
=== Кобрынскае ўмацаваньне ===
[[Image:BFrampart.jpg|thumb|Кобрынскае ўмацаваньне.]]
Кобрынскае ўмацаваньне створанаестворана на мейсцы былога Кобрынскага прадмесьця. Яно складалася з 4 бастыённых фортаў з 3 равэлінамі. З Цытадэльлю злучалася Берасьцейскай і Беластоцкай (Брыгіцкай) брамамі й мастамі цераз Мухавец.
 
=== КрапаснаяФартыфікацыйная лінія ===
Па вонкавай лініі крэпасьці праходзіў земляны вал вышынёй да 10 м з каменнымі казематамі ўнутры й запоўненым вадой ровам перад ім. Даўжыня галоўнай крапаснойфартыфікацыйнай лініі складала 6,4 км. З прылеглай да крэпасьці тэрыторыяй перадмаставыя ўмацаваньні злучаліся праз Аляксандраўскую (Паўночную), Паўночна-Заходнюю, Міхайлаўскую (Усходнюю), Мікалаеўскую (Паўднёвую) брамы йі Варшаўскі праезд.
 
== Гісторыя ==
Радок 71:
=== Расейская імпэрыя ===
==== Будаўніцтва і рэканструкцыя ====
[[6 чэрвеня]] [[1833]] распачаты масавыя земляныя працы. У сувязі з пабудовай крэпасьці г. БрэстБерасьце-ЛітоўскЛітоўскі перанесены на ўсход на 3 км. Калі земляныя працы ў асноўным скончыліся, [[1 чэрвеня]] [[1836]] адбылася закладка першага каменя, у які былі замураваныя бронзавыя дошка з памятным надпісам і шкатулка з манэтамі.
 
[[26 красавіка]] [[1842]] Берасьцейская крэпасьць пачала дзейнічаць як крэпасьцьфартэцыя першагапершай клясуклясы. Кампазыцыйны цэнтар Цытадэлі — гарнізонная Мікалаеўская царква ([[1856]]—[[1879]], архітэктар Г. Грым). Тут жа ў будынку былога кляштаракляштару езуітаў (узьведзены ў [[1623]], адноўлены ў [[1679]]) месьцілася канцылярыя камэнданта крэпасьці. Будынак кляштарацарквы базылянаў ([[1629]], пазьней вядомы як [[Белы палац]]) быў перабудаваны пад афіцэрскае казыно.
 
На пачатку свайго існаваньня крэпасьць была адным з самых дасканалых крапасныхфартыфікацыйных умацаваньняў [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. Зьяўленьне наразной [[артылерыя|артылерыі]] запатрабавала перабудовы крэпасьці і ўзьвядзеньня вакол яе поясапоясу новых умацаваньняў. У 1863 у адпаведнасьці з запіскай генэрала Э. І. Татлебена аб мадэрнізацыі крэпасьцяў Расеі ([[1862]]) пачалася яе рэканструкцыя. Быў патоўшчаны галоўны [[Вал, фартыфікацыя|вал]], узьведзена 2 [[рэдзюіты]] на Кобрынскім умацаваньні, напраўленыя на ТырэспальскімЦярэспальскім, пабудаваныя 2 парахавыя склады ўмяшчальнасьцю па 5 тыс. пудоў і інш. У [[1878]] зацьверджаны плян будаўніцтва перадавых умацаваньняў. Да [[1888]] на адлегласьці 3-4,5 км адзін ад аднаго ўзьведзена 9 фортаў, у кожным зь якіх можна было разьмясьціць каля 200 чалавек і да 20 гарматаў. Даўжыня абарончай лініі дасягнула 30 км.
 
Падчас рэвалюцыі [[1905]]—[[1907]] у крэпасьці адбыліся [[Берасьцейскія выступленьні салдатаў]]. У [[1912]] зацьверджаны генэральны плян пашырэньня крэпасьці на [[1912]]—[[1921]]. За 6-7 км ад ядра крэпасьці меркавалася пабудаваць новы фортавы пояс, прадугледжвалася ўмацаваньне й перабудова састарэлых збудаваньняў. Летам [[1913]] пачатае будаўніцтва. Да Першай сусьветнай вайны толькі 2 форты былі скончаныя цалкам, 8 — збудаваныя часткова. З аб'яўленьнемаб’яўленьнем мабілізацыі крэпасьць стала пунктам папаўненьня дзеючай арміі йі базай забесьпячэньня крэпасьці [[Іван-Горад]] ([[Эстонія]]). Удзень і ўначы вяліся інтэнсіўныя работы па падрыхтоўцы Берасьцейскай крэпасьці да абароны, штодзённа працавала каля 70 тыс. чалавек, каля 8,5 тыс. падвод. Да кастрычніка [[1914]] крапаснаяфартыфікацыйная пазыцыя мела закончаны выгляд. Яна складалася з 14 фортаў і 5 абарончых казармаў, 21 прамежкавага апорнага пункту. Пры агульнай даўжыні фортавага поясапоясу 45 км сярэдняя адлегласьць паміж фортамі складала 1 км, г. зн. яны знаходзіліся ў поўнай агнявой сувязі. У будаўніцтве і ўдасканальваньні крэпасьці ў пачатку 20 ст. удзельнічалі ваенныя інжынэры прафэсар Мікалаеўскай інжынэрнай акадэміі генэрал-лейтэнант Н. А. Буйніцкі, А. К. АўчынікаўАўчыньнікаў, палкоўнікі І. В. Бялінскі, Б. Р. Дабашчынскі, Г. І. Лагорыя, капітан Дз. М. Карбышаў.
 
Падчас рэвалюцыі [[1905]]—[[1907]] у крэпасьці адбыліся [[Берасьцейскія выступленьні салдатаў]]. У [[1912]] зацьверджаны генэральны плян пашырэньня крэпасьці на [[1912]]—[[1921]]. За 6-7 км ад ядра крэпасьці меркавалася пабудаваць новы фортавы пояс, прадугледжвалася ўмацаваньне й перабудова састарэлых збудаваньняў. Летам [[1913]] пачатае будаўніцтва. Да Першай сусьветнай вайны толькі 2 форты былі скончаныя цалкам, 8 — збудаваныя часткова. З аб'яўленьнем мабілізацыі крэпасьць стала пунктам папаўненьня дзеючай арміі й базай забесьпячэньня крэпасьці [[Іван-Горад]] ([[Эстонія]]). Удзень і ўначы вяліся інтэнсіўныя работы па падрыхтоўцы Берасьцейскай крэпасьці да абароны, штодзённа працавала каля 70 тыс. чалавек, каля 8,5 тыс. падвод. Да кастрычніка [[1914]] крапасная пазыцыя мела закончаны выгляд. Яна складалася з 14 фортаў і 5 абарончых казармаў, 21 прамежкавага апорнага пункту. Пры агульнай даўжыні фортавага пояса 45 км сярэдняя адлегласьць паміж фортамі складала 1 км, г. зн. яны знаходзіліся ў поўнай агнявой сувязі. У будаўніцтве і ўдасканальваньні крэпасьці ў пачатку 20 ст. удзельнічалі ваенныя інжынэры прафэсар Мікалаеўскай інжынэрнай акадэміі генэрал-лейтэнант Н. А. Буйніцкі, А. К. Аўчынікаў, палкоўнікі І. В. Бялінскі, Б. Р. Дабашчынскі, Г. І Лагорыя, капітан Дз. М. Карбышаў.
==== [[Першая сусьветная вайна]] ====
 
З набліжэньнем да Берасьця нямецкіх войскаў камэндант крэпасьці Лаймінг стварыў раду абароны, якая прызнала магчымым у выпадку аблогі пратрымацца 8 месяцаў. Аднак па загадзе Вярхоўнага камандаваньня 8-[[12 жніўня]] [[1915]] гарнізон, крапасноефартыфікацыйнае ўзбраеньне, баявыя запасы, маёмасьць і амаль ўсё насельніцтва Берасьця былі эвакуяваныя, частка ўмацаваньняў былі ўзарваныя. З [[15 жніўня]] [[1915]] да канца Першай сусьветнай вайны крэпасьць была занятая нямецкімі войскамі. Тут на тэрыторыі Цытадэлі ў Белым палацы быў падпісаны [[Берасьцейскі мір]].
 
=== Польшча ===
Радок 91 ⟶ 92:
[[22 верасьня]] ў адпаведнасьці з сакрэтным пратаколам да савецка-нямецкага пакту аб ненападзе ([[23 жніўня]] [[1939]]) у горад і крэпасьць увайшла 29-ая лёгка-танкавая брыгада [[Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]]<ref>Мельцюхоў М. І. Савецка-польскія войны.</ref>. Знаходжаньне нямецкіх войскаў у крэпасьці скончылася сумесным разьвітальным парадам і абменам сьцягамі. Сыстэма ўмацаваньняў, якія акружалі крэпасьць, аказалася напаўраскрытай на захадзе, бо форты за Заходнім Бугам трапілі ў рукі немцаў. Крэпасьць у сувязі з разьвіцьцём ваеннай тэхнікі страціла былое ваеннае значэньне, але разам з пабудаванымі ў ёй 2 дотамі ўвайшла ў [[Берасьцейскі ўмацаваны раён]].
 
Зь вясны 1941 у крэпасьці дысьляцыравалісядысьлякаваліся ў асноўным часткі 6-й Арлоўскай і 42-й стралковай дывізійдывізіяў 28-га стралковага корпусу, якія [[22 чэрвеня]] [[1941]] прынялі ўдар нямецка-фашысцкай арміі йі больш,каля як месяцтыдня трымалі арганізаваную абарону.

[[28 ліпеня]] [[1944]] у ходзе ЛюблінЛюблінска-Берасьцейскай апэрацыі Берасьце разам з крэпасьцю вызваленае ад нямецкіх войскаў.
 
За гады вайны крэпасьць моцна разбураная, у пасьляваенны час шматлікія будынкі разабраныя.
 
== Мэмарыяльны комплекс «БрэсцкаяБерасьцейская крэпасць-геройкрэпасьць» ==
[[Image:BrestF.jpg|thumb|250px|Галоўны ўваход]]
У [[1971]] адкрыты мэмарыяльны комплекс «БрэсцкаяБерасьцейская крэпасцькрэпасьць-герой». Скульптурна-археалягічны ансамбаль уключае ўцалелыя збудаваньні, закансэрваваныя руіны, крапасныяфартыфікацыйныя валы й творы сучаснага манумэнтальнага мастацтва. Комплекс месьціцца ва ўсходняй частцы Цытадэлі.
 
Галоўны праход уяўляе сабой праём у выглядзе пяціканцовай зоркі ў маналітным жалезабэтонным масіве, які абапіраецца на вал і сьцены казематаў. На вонкавым баку ўсталяваная дошка з тэкстам аб прысваеньні крэпасьці ганаровага званьня «герой». Ад галоўнага ўваходу алея вядзе цераз мост да плошчы Цырыманіялаў, дзе адбываюцца масавыя ўрачастасьці.
Радок 102 ⟶ 106:
Зьлева ад мосту скульптурная кампазыцыя «Смага» — фігура савецкага война, які цягнецца з каскай да вады, да плошчы Цырыманіялаў прымыкаюць музэй і руіны Белага палацу.
 
Кампазыцыйным цэнтрам зьяўляецца галоўны манумэнт «Мужнасьць» — пагрудная скульптура воіна і штык -абэліск. На адваротным баку манумэнту рэльефныя кампазыцыі, якія адлюстроўваюць асобныя эпізоды абароны крэпасьці, каля манумэнту трыбуна йі трох'яруснытрох’ярусны нэкропаль, дзе пахаваныя рэшткі 850 чалавек, на ўсталяваных тут мэмарыяльных плітах — імёны 224 байцоў. Побач з руінамі былога інжынэрнага кіраваньня гарыць Вечны агонь. Перад ім адлітыя з бронзы словы: «Стаялі насмерцьнасьмерць, слава героям!», недалёка знаходзіцца пляцоўка «гарадоў-герояў» з капсуламі, напоўненымі зямлёй з гэтых гарадоў.
 
==Музэі==
=== Музэй абароны крэпасьці ===
[[Image:Museum of the defense of Brest fortress 6th room.JPG|thumb]]
Адкрыты [[8 лістапада]] [[1956]]. Састаўная частка мэмарыяльнага комплексу. Месьціцца ў былой кальцавой казарме, якая захавалася на цэнтральным востраве крэпасьці (Цытадэлі). Мае 11 экспазыцыйных заляў, каля 40 тыс. экспанатаў у тым ліку больш за 20 тыс. экспанатаў асноўнага фонду. Тэматычныя аддзелы экспазыцыі: гісторыя крэпасьці, перадваеннае жыцьцё, мерапрыемствы па ўмацаваньні заходніх рубяжоў, напад фашысцкіх войскаў, дзейнасьць кампартыі і Савецкага ўраду па арганізацыі адпору ворагу, прыгранічныя баі, абарона крэпасьці, ЛюблінЛюблінска-Берасьцейская апэрацыя, крэпасьць - аснова патрыятычнага выхаваньня. Асноўнае ў экспазыцыі — абарона крэпасьці. Найбольш каштоўныя экспанаты — прадметы, знойдзеныя падчас раскопаў: сьцяг 393-га артылерыйскага дывізіёну, загад № 1 па гарнізоне, подпіс на цаглінах «Умираем не срамя», зброя, гадзіньнікі воінаў і шмат іншага. У 2 кіназалях дэманструюцца хранікальна-дакумэнтальныя фільмы пра абарону крэпасьці.
 
=== Археалягічны музэй «Берасьце»===
===«Бярэсьце»===
[[Image:Brest - Archeological museum Bjarestse.JPG|left|thumb|Жылыя пабудовы старажытнага Берасьця]]
[[Археалягічны музэй «БярэсьцеБерасьце»‎]] заснаваны ў [[1972]], месьціцца на тэрыторыі Валынскага ўмацаваньня. Мае 14 экспазыцыйных заляў, плошча экспазыцыі 2400 м², больш за 45 тыс. экспанатаў. Музэй знаёміць з эканамічным разьвіццёмразьвіцьцём Берасьця ў 11—14 ст. Асноўная экспазыцыя ўключае больш як 30 выяўленых у выніку археалягічных раскопак гарадзішча Берасьця драўляных жылых і гаспадарчых пабудоваў, рэшткі маставых, частаколаў, якія дзякуючы кансэрвуючым якасьцям магутнага культурнага пласту добра захаваліся на вышыню 12 вянкоў. Сярод экспанатаў рэдкія знаходкі — самшытавы грэбень з выразанымі кірылічнымі літарамі, касьцяны мастыхін, мэталічная пісала й інш.
 
== Глядзіце таксама ==