IP-адрас: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артыкул ужо не зьяўляецца накідам (большы за 10 кб)
д выпраўленьне перанакіраваньня на шаблён
Радок 1:
'''IP-адрас''' (ад {{langмова-en|[[Internet Protocol]] Address|скарочана}}) — сеткавы адрас удзельніка [[кампутарная сетка|кампутарнай сеткі]], якая працуе паводле пратакола [[IP]].<ref name="rfc760">RFC 760, ''DOD Standard Internet Protocol'' (January 1980)</ref> IP-адрас неабходны для вызначэньня вузла і злучэньня зь ім. Ва ўсёй разнастайнасьці характарыстык адрас займае ролю, якая азначаная ў RFC 791: «[[Імя хоста|Імя]] — гэта тое, што мы шукаем. Адрас ёсьць месцазнаходжаньнем. А [[маршрутызацыя|маршрут]] кажа, як туды дабрацца»<ref name="rfc791">RFC 791, ''Internet Protocol — DARPA Internet Program Protocol Specification'' (September 1981) {{ref-en}}</ref>.
 
Пры стварэньні IP-адрас быў вызначаны як [[32 біты|32-бітны]] лік і ў падобнай форме, у якасьці [[IPv4|Internet Protocol 4-й вэрсіі]] (IPv4), выкарыстоўваецца па сёняшні дзень. Але з звышхуткім ростам [[Інтэрнэт]]у і прадказаньнем [[Вычарпаньне IPv4-адрасоў|спусташэньня даступных для выкарыстаньня адрасоў]] у 1995 годзе была распрацаваная новая вэрсія пратакола ([[IPv6]]), у якой пад IP-адрас адведзена 128 бітаў<ref name="rfc1883">RFC 1883, ''Internet Protocol, Version 6 (IPv6) Specification'', S. Deering, R. Hinden (December 1995)</ref>. IPv6 быў стандартызаваны ў 1998 годзе дакумэнтам RFC 2460, а разгортваньне пратакола пачалося ў сярэдзіне [[2000-я|2000-х]] гадоў<ref name="rfc2460">RFC 2460, ''Internet Protocol, Version 6 (IPv6) Specification'', S. Deering, R. Hinden, The Internet Society (December 1998)</ref>.
Радок 17:
 
==== Падсеткі ў IPv4 ====
Калі праца над Internet Protocol толькі пачыналася, адміністратары сетак дзялілі IP-адрас на дзьве часткі: нумар сеткі і нумар хоста. Актэт найвышэйшага парадку (той, які ў адрасе ідзе першым) разглядаўся як ''нумар сеткі'' ({{langмова-en|network number|скарочана}}), а іншыя біты называліся ''ідэнтыфікатарам хоста'' ці ''поле «астатняе»'' ({{langмова-en|host identifier, "rest" field|скарочана}}) і прызначаліся для нумараваньня вузлоў у сетцы.
 
У 1981 годзе была прадстаўленая [[клясавая адрасацыя]], якая мусіла выкараніць канфлікты адрасацыі паміж толькі далучанымі і старымі сеткамі<ref name="rfc791" />.
Радок 61:
|}
 
Клясавая мадэль адрасацыі паслужыла ў час росквіту Інтэрнэту, але з бурным ростам колькасьці ўдзельнікаў у [[1990-я|1990-х гадох]] выявілася праблема з [[маштабавальнасьць|маштабавальнасьцю]]. На замену клясавай адрасацыі ў 1993 годзе прыйшла [[бясклясавая адрасацыя|бясклясавая]] (CIDR, {{langмова-en|Classless Inter-Domain Routing|скарочана}}). Бяскласавая адрасацыя ўводзіць маску падсеткі адвольнай даўжыні, што дазволіла далучэньне і маршрутызацыю з прэфіксамі адвольнай даўжыні.
 
==== Прыватныя адрасы ў IPv4 ====
Радок 99:
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
 
 
 
[[Катэгорыя:Кампутарныя сеткі]]