Саадзі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д Typo fixing using AWB
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д артаграфія, пунктуацыя, стыль, выпраўленьне спасылак, катэгорыя
Радок 1:
{{Пісьменьнік
| Імя = Абу Мухамад Мусьлім ад-Дзін ібн Абд Алах Саадзі Шыразі
| Арыгінал імя = {{мова-fa2fa|ابومحمد مُصلِح‌الدین بن عَبدُالله سعدی شیرازی}}
| Фота =
| Шырыня =
| Подпіс =
| Імя пры нараджэньні = МусьліхадзінМусьліхадын ібн АбдалахАбдала ібн МушрыфрадзінМушрыфрадын
| Псэўданімы = Саадзі
| Дата нараджэньня = каля [[1181]] году
| Месца нараджэньня = [[Шыраз]]
| Дата сьмерці = [[1291]] год
| Месца сьмерці = [[Шыраз]]
| Грамадзянства =
Радок 15:
| Гады актыўнасьці =
| Кірунак = ісламскі [[містыцызм]], [[этыка]]
| Жанр = [[Газэль, (страфа)|газэль]]
| Мова твораў= [[Пэрсыдзкая мова|пэрсыдзкая]]
| Дэбют =
Радок 24:
| Вікікрыніцы =
}}
'''Абу Мухамад Мусьлім ад-ДзінДын ібн Абд Алах Саадзі Шыразі''' (перс. {{мова-fa|ابومحمد مصلحالدینمُصلِح‌الدین بن عبداللهعَبدُالله سعدی شیرازی}}; каля 1181-[[1291]]) — пэрсыдзкі [[паэт]]-мараліст, прадстаўнік практычнага, жыцьцёвага [[суфізм]]ау.
 
== Біяграфія ==
Жыцьцё Саадзі падзяляюць на тры пэрыяды: школьны (1205-12261205—1226), падарожны (1226-1256) і шэйскішэйхаўскі (1256-12911256—1291). Мянушка «Саадзі» паходзіць ад імя атабекаатабэка Фарса[[Фарс Саадзі ібн Зангі|Фарса (1195-1226)Саадзі ібн Зангі]], якому служыў яшчэ бацька паэта, які рана памёр даволі рана, і які прыняў удзел у выхаваньні Мусьліма ад-ДзінаДына. Пад апекай Саадзі ібн ЗангиЗангі Мусьлім ад-ДзінДын паступіў у медрэсэ[[мэдрэсэ]] Нізамія ў [[Багдад]]зе. Навучаўся ў суфійскіх шэйхаў і імкнуўся прасякнуцца іхіхнымі аскетычнымі ідэаламі. Аднак вершы, напісаныя Саадзі ў той час, дыхаюць юнацкай любоўю да жыцьця й ягоягоных радасьцяў; і сам ён у старасьці прызнаваўся, што ўсе перакананьні шэйха Абуль[[Абул-Фарадж Джузія|Абул-Фараджа Джузіі]] не маглі яго вылечыць ад любові да музыкі. Нашэсьце манголаў на [[Іран]] ій зрыньваньне Саадзі ібн Зангі ў [[1226]] годзе прымусіла Саадзі бегчызьбегчы, і на працягу 30 гадоў лёс, поўны ўсякіх выпрабаваньняў, бесьперапынна кідаў яго то ў адзін, то ў другііншы канец мусульманскага сьвету. У [[Індыя|Індыі]], у Суменаце[[Сумэнат|Сумэнаце]], для захаваньня свайго жыцьця Саадзі прытворна прыняў веру зараастрызму[[зараастрызм]]у й потым бегзьбег, забіўшы каменем вартавога жраца. У [[Мэка|Мэцы]], большай часткай пешшу, Саадзі пабываў 14 разоў. Дзякуючы бліскучым ведам клясычнай [[арабская мова|арабскай мовы]] ён стаў прапаведнікам ў [[Дамаск]]у й БаальбекуБаальбэку, але пачаў стамляцца сьветам і адасобіўся ў пустыніпустэльні пад Іерусалімам[[Ерусалім]]ам. ТутТутака ён трапіў у палон да крыжакоў, якія перавезьлі яго на сырыйскае ўзьбярэжжыўзьбярэжжа, у [[Трыпалі]], і прымусілі там рыць акопы для крэпасьці. Яго за 10 чырвонцаў выкупіў адзін знаёмы багацей з [[Алепа]], прывёз да сябе й жаніўажаніў наз сваёй нягеглай і сварлівай дачкідачкой. Ратуючыся ад невыноснага сямейнага жыцьця, Саадзі зьбег у [[Паўночная Афрыка|Паўночную Афрыку]]. Пасьля Саадзіён апынуўся ў родным [[Шыраз]]е (1256) і пад заступніцтвам Абу-БекраБэкра, сына нябожчыка Саадзі, пражыў у Падгародным манастыры да канца свайго жыцьця.
 
== Літаратура ==
Радок 38:
 
[[Катэгорыя:Асобы на марках]]
[[Катэгорыя:Постаці суфізмуСуфізм]]
[[Катэгорыя:Пэрсыдзкамоўныя паэты]]
[[Катэгорыя:ПаэтыПэрсыдзкія XIII стагодзьдзяпаэты]]
[[Катэгорыя:Паэты Ірана]]