Нямецкая імпэрыя: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 48:
== Гісторыя ==
 
[[Выява:Wilhelm I Friedrich Ludwig.jpg|thumb|left|[[Вільгельм I, германскі імператар|Вільгельм I]]]]
== Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел ==
[[Выява:Otto von Bismarck.JPG|thumb|left|[[Ота фон Бісмарк]]]]
 
У [[1870]] годзе пачалася [[Франка-пруская вайна]]. [[Канцлер]] [[Каралеўства Прусія|Прусіі]] [[Ота фон Бісмарк]] і кароль Вільгельм I спадзяваліся ў выніку вайны аб'яднаць Нямеччыну і падарваць магутнасьць Францыі. Францускі імпэратар [[Напалеон III Банапарт|Напалеон III]] імкнуўся не дапусьціць такога аб'яднаньня і захаваць эўрапейскую гэгэмонію Францыі. Войскі [[Паўночнанямецкі саюз|Паўночнанямецкага саюзу]] атрымалі поўную перамогу. [[18 студзеня]] [[1871]] году ў [[Вэрсальскі палац|Вэрсалі]] Бісмарк і Вільгельм I абвясьцілі пра стварэньне Нямецкай імпэрыі. Да імпэрыі хутка далучыліся дзяржавы, якія не ўваходзілі ў склад Паўночнанямецкага саюзу — [[Каралеўства Баварыя|Баварыя]] і іншыя паўднёвагерманскія краіны. [[Аўстрыя]] часткай Нямеччыны ня стала. Пяць мільярдаў [[Французскі франк|франкаў]], якія французы выплацілі немцам у якасьці [[кантрыбуцыя|кантрыбуцыі]], сталі трывалым фундамэнтам для нямецкай эканомікі.
== Войска ==
 
[[Выява:FriedIII.jpg|thumb|[[Фрыдрых III, германскі імператар|Фрыдрых III]]]]
 
Пасьля сьмерці Вільгельма ў [[1888]] годзе на сталец уступіў сьмяротна хворы [[Фрыдрых III (нямецкі імпэратар)|Фрыдрых III]]. Другі імпэратар валадарыў толькі 99 дзён.
 
Пасьля сьмерці Фрыдрыха на сталец узышоў ягоны сын [[Вільгельм II (нямецкі імпэратар)|Вільгельм]]. Незадоўга да яго ўваходжаньня на сталец, Нямеччына абзавялася калёніямі ў Афрыцы і Азіі ([[Тога]], [[Нямецкі Камэрун|Камэрун]], [[Нямецкая Паўднёва-Заходняя Афрыка]], порт [[Цындао]]), быў заключаны ваенны саюз з Аўстрыяй і Расеяй (Расея неўзабаве выйшла з саюзу) супраць Францыі і Англіі, былі павялічаны армія і флёт. У той жа час быў уведзены прагрэсіўны падаходны падатак (стаўка падатку залежыць ад прыбытку, і павялічваецца разам з прыбыткамі).
 
[[9 лістапада]] [[1918]] году ў Нямеччыне пачалася [[Лістападаўская рэвалюцыя|рэвалюцыя]], у выніку якой манархія была зрынута, і Вільгельм вымушаны быў бегчы ў [[Нідэрлянды]].
 
== Урад ==
Радок 56 ⟶ 65:
 
Імпэратар меў права прызначаць ці звальняць усіх галоўных імпэрских службовых асобаў, пачынаючы з канцлэра. Імпэрскі канцлэр зьяўляўся галоўным ворганам выканаўчай улады і адразу адзінай асобаю, адказнаю перад саюзнаю радаю і [[райхстаг]]ам за ўсе дзеяньні гэтай улады. Акрамя самога райхсканцлэра, у нямецкай імпэрыі не існавала ніякіх міністраў. Замест іх існавалі падначаленыя райхсканцлэру дзяржаўныя сакратары, якія старшынствавалі ў імпэрскіх ведамствах (ням. Reichsämter). Так зьявіліся Reichseisenbahnamt, Reichspostamt, Reichsjustizamt, Reichsschatzamt, кіраваньне Эльзаса-Латарынгіі, зьнешне- і ўнутрыпалітычныя ведамствы, Reichsmarineamt і Reichskolonialamt.
 
== Калёніі ==
 
== Першая Сусьветная вайна ==
 
== Заявы пра працягненьне існаваньня ==