Выкапнёвае паліва: розьніца паміж вэрсіямі
д
лупнякі
д (лупняк) |
д (лупнякі) |
||
|
== Паходжаньне ==
[[Файл:Oil producing countries map.png|міні|320пкс|Паколькі [[нафта]]выя радовішчы знаходзяцца толькі ў пэўных месцах на [[Зямля (плянэта)|Зямлі]], толькі абраная група краінаў зьяўляецца нафтанезалежнай ад іншых краінаў, іншыя краіны маюць залежнасьць ад патэнцыялу здабычы нафты ў нафтанезалежных краінах]]
[[Нафта]] і [[прыродны газ]] утвараюцца ў выніку анаэробнага раскладаньня рэшткаў арганізмаў, уключаючы фіта- і [[зааплянктон]]у, якія жылі ў моры ці возеры, якія апынуліся на дне ў вялікіх колькасьцях у бескіслародных умовах мільёны гадоў таму. За геалягічны час, гэтая [[арганічнае рэчыва|арганічныя рэчывы]], зьмешаныя з брудам, атрымалі пахаваньне пад плястамі цяжкага асадку. У выніку высокага ўзроўню цяпла і [[ціск]]у, выкліканага хімічнымі зьменамі, арганічныя рэчывы ператварыліся спачатку ў воскападобны матэрыял, вядомы як [[кераген]], які знаходзіцца ў [[гаручыя
Існуе шырокі спэктар арганічных або вуглевадародных злучэньняў у любой паліўнай сумесі. Канкрэтныя сумесь вуглевадародаў дае палівам свае характэрныя ўласьцівасьці, як то [[тэмпэратура кіпеньня]], [[тэмпэратура плаўленьня]], [[шчыльнасьць]], [[глейкасьць]] і іншыя. Некаторыя віды паліва, як то [[прыродны газ]], напрыклад, утрымоўваць толькі газападобныя кампанэнты.
[[Торф]] зьяўляецца іншым выкапнёвым палівам, што здаўна здабываецца ў Беларусі. Самыя буйныя тарфяныя запасы маюцца ў [[Гомельская вобласьць|Гомельскай]], [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай]] і [[Менская вобласьць|Менскай абласьцях]]. Агульная плошча тарфяных масіваў складае каля 2,5 млн. га, а агульная вага — каля 3 млрд. тот. Штогод здабываецца 14 млн. тон торфу.
Гаручыя
У Прыпяцкім прагіне, у паўднёвай частцы Беларусі, сустракаюцца таксама [[буры вугаль|бурыя вуглі]], якія залягаюць на глыбінях 290—900 мэтраў. Прагнозныя рэсурсы вуглёў у адкладах [[Каменнавугальны пэрыяд|карбон]]у да глыбіні 600 мэтраў ацэньваюцца ў 410 млн. тон. У [[Юрскі пэрыяд|юрскай]] вугляноснай тоўшчы прагнозныя рэсурсы вуглёў перавышаюць 520 млн. тон. Лепш за ўсё вывучаны паклады бурых вуглёў у [[міяцэн]]авых адкладах. У сувязі зь невялікімі глыбінямі заляганьня (20—80 мэтраў) яны даступныя для распрацоўкі кар’ерамі. У заходняй частцы Прыпяцкага прагіну выяўлена тры радовішчы: Жыткавіцкае, Брынёўскае й Тонескае. У найболей буйным — Жыткавіцкім, запасы складаюць каля 70 млн. тон. Вуглі Жыткавіцкага радовішча гумусавыя, нізкай ступені мэтамарфізму. Нягледзячы на складаныя гідрагеалягічныя ўмовы, на базе гэтага радовішча магчыма будаўніцтва буравугальнага кар’ера прадукцыйнасьцю 2 млн. тон у год.
| |||