Дэфібрылятар: розьніца паміж вэрсіямі

'''Дэфібрылятар''' — прыбор, які выкарыстоўваецца ў [[мэдыцына|мэдыцыне]] (у рэанімацыі) для электраімпульснай тэрапіі парушэньняў [[сардэчны рытм|сардэчнага рытму]]. Асноўныя паказаньні да дэфібрыляцыі: фібрыляцыя шлуначкаў, [[арытмія]]. Першая спроба дэфібрыляцыі павінна быць пачатая з 4000 [[Вольт|В]], пры наступных спробах [[зарад]] павялічваецца да 5000-7000 В. Электроды павінны быць вільготнымі і падчас [[разрад]]у шчыльна прыціснутыя да грудной клеткі. Падчас правядзеньня разраду трэба выконваць тэхніку бясьпекі, адсунуць рэгіструючыя прылады і апараты [[штучная вэнтыляцыя лёгкіх|штучнай вэнтыляцыі лёгкіх]].

 

== Гісторыя ==

Да канца 1950-х гадоў лячэньне фібрыляцыі [[сэрца]] ажыцьцяўлялася толькі мэдыкамэнтозна. {{Артыкул у іншым разьдзеле|Пол Зол||en|Paul Zoll}} першым прапанаваў у 1956 годзе выкарыстаць электрычны ток для ўзьдзеяньня на сардэчную цягліцу ў выпадку фібрыляцыі, прадэманстраваў першы пасьпяховы досьвед пры апэрацыі на адчыненым сэрцы і з ужываньнем зьменнага току напругай 110 В непасрэдна да сардэчнай цягліцы.

 

 

== Вонкавыя спасылкі ==

 

[[Катэгорыя:Мэдыцынскае абсталяваньне]]

[[Катэгорыя:Кардыялёгія]]