Наталка Бабіна: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Радок 14:
Натальля Бабіна лічыць сябе ўкраінкай, а ўкраінскую мову — мовай сваёй сям’і. Пры гэтым, спадарыня Натальля ў паўсядзённым жыцьці карыстаецца беларускай мовай, кажа, што менавіта на ёй «разважае аб розным быце, і хатнім, і працоўным, і нават творчым»<ref name=a>{{Спасылка|аўтар=Анна Северинец|url=http://www.velvet.by/articles/stil-zhizni/aksamitavaya-belarus/aksam-tavaya-belarus-abavyazak-perad-movai|загаловак=Аксамітавая Беларусь: абавязак перад мовай|выдавец=Белорусский женский портал VELVET.by}}</ref>
 
Творы Н. Бабінай адрозьніваюцца цьвёрдай нацыянальнай пазыцыяй. У той жа час, яна пасьлядоўна выказваецца ў інтэрвію наконт украінскасьці Берасьцейшчыны. Н. Бабіна зьвяртае ўвагу грамадзкасьці на тое, што жыхары Берасьцейскіх ваколіцаў былі прымусова зарэгістраваныя як беларусы савецкай уладай у 1939 року і пазьней у 1944—1945 роках, калі тыя землі былі ўключаныя ў склад БССР, хаця ў рэчаіснасьці заўжды былі ў большасьці ўкраінцамі<ref name=b>{{Спасылка|аўтар=Анатолій ІВЧЕНКО|url=http://nadbuhom.pl/art_1905.html|загаловак=Рідні корені натхненнянатхненьня|выдавец=Над Бугом і Нарвою — український часопис Підляшшя|мова=uk}}</ref>
 
Н. Бабіна лічыць, што «этнічныя ўкраінцы, якія жывуць на Беларусі — гэта такі вялікі, але забыты і расейскамоўнай уладай, і беларускамоўнай культурай сусветсусьвет. А між тым, менавіта яны, калі дазволіць ім усвядоміцьусьвядоміць сваю нацыянальную індывідуальнасцьіндывідуальнасьць, могуць дапамагчы беларусу стаць беларусам. Украінцы, зь іх культурным імпэтам, унутранай свабодай, яркасцюяркасьцю, гэта як раз тое, чаго не хапае ціхаму, цьмянаму беларусу, які толькі яшчэ прабіраецца да беларушчыны»<ref name=a/>.
 
== Крыніцы ==