Арагорн: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
X boh x (гутаркі | унёсак)
д Typo fixing using AWB
X boh x (гутаркі | унёсак)
Радок 2:
 
== Біяграфія ==
Арагорн II (названы ў гонар свайго продка Арагорна I) — сын Араторна II і Гілраэнь, нарадзіўся 1 Сакавікасакавіка 2931 Т. Э.. З 2951 Т. Э. — 16-ы (і апошні) правадыр [[дунадан|дунэдайнаў]]. Арагорн II, 39-йы нашчадак [[Ісілдур]]а па прамой лініі (а таксама Анарыёна, бо апошні кіруючы паўночны кароль Арведуі быў жанаты з дачкой гондарскага караля Андагера), правадыр дунэдайнаў Поўначы, пасьля Вайны Пярсьцёнку — кароль Узьяднанага каралеўства Гондара і Арнора . Муж [[Арвен]], дачкі [[Эльранд]]а, бацька Эльдарыёна і некалькіх дачок.
 
Калі Арагорну споўнілася два гады, яго бацька быў забіты ў баі з [[Орк (Міжзем'е)|оркамі]]. Арагорн выхоўваўся ў [[Рывендэл]]е ў Эльранда . Па просьбе яго маці паходжаньне Арагорна трымалася ў сакрэце, паколькі маці баялася, што ён будзе забіты, як яго бацька і дзед, калі яго сапраўднае паходжаньне як нашчадка Эленд і спадчыньніка Ісілдура стане вядомым . Такім чынам , Арагорн хаваўся пад імем Эстэль і нічога ня ведаў пра сваё паходжаньне, пакуль не дасягнуў паўналецьця ў 2951 Т. Э..
 
Эльранд адкрыў Арагорну яго сапраўднае імя і паходжаньне, аддаў яму аскепкі мяча Нарсіла, а таксама пярсьцёнак Барахіра. Арагорн сустрэў Арвен (дачку Эльранда), і яны пакахалі адзін аднаго. Арагорн сустрэўся з Гэндальфам ў 2956 годзе, і яны сталі блізкімі сябрамі.
 
З 2957 па 2980 Арагорн распачаў вялікае падарожжа, служыў у арміі караля Рохана Тэнгеля (бацькабацькі караля Тэпэна). Яго задача складаласяскладвалася ў павышэньні маральнага духу на Захадзе, каб супрацьстаяць пагрозе Саўрона і яго саюзьнікаў. Там ён набыў вопыт, які пазьней выкарыстаў у Вайне Пярсьцёнку.
Арагорн сустрэўся з Гэндальфам ў 2956 годзе, і яны сталі блізкімі сябрамі. Па просьбе Гэндальфа, Арагорн пачаў ахоўваць [[Шыр (Міжзем'е)|Шыр]].
 
У 2980 годзе Арагорн наведаў Лорыэн і там зноў сустрэўся з Арвен . З блаславеньня [[Галядрыэль]] Арагорн заручыўся з Арвен, даўшы ёй рэліквію яго дома — кальцо Барахіра . Арвен адказала яму згодай, адмовіўшыся ад свайго эльфійскага паходжаньня і прыняўшы Дар Сьмерці. Там жа падчас знаходжаньня Братэрства Пярсьцёнку ў гасьцях у эльфаў Арагорн атрымаў новае імя — Элесар . Эльранд, турбуючыся аб тым, што пасьля замужжа сваёй дачкі ён больш яе ніколі ня ўбачыць, паставіў Арагорну ўмову: шлюб магчымы толькі ў выпадку, калі Арагорн стане каралём Арнора і Гондара .
З 2957 па 2980 Арагорн распачаў вялікае падарожжа, служыў у арміі караля Рохана Тэнгеля (бацька караля Тэпэна). Яго задача складалася ў павышэньні маральнага духу на Захадзе, каб супрацьстаяць пагрозе Саўрона і яго саюзьнікаў. Там ён набыў вопыт, які пазьней выкарыстаў у Вайне Пярсьцёнку.
 
У 2980 годзе Арагорн наведаў Лорыэн і там зноў сустрэўся з Арвен . З блаславеньня [[Галядрыэль]] Арагорн заручыўся з Арвен, даўшы ёй рэліквію яго дома — кальцо Барахіра . Арвен адказала яму згодай, адмовіўшыся ад свайго эльфійскага паходжаньня і прыняўшы Дар Сьмерці. Там жа падчас знаходжаньня Братэрства Пярсьцёнку ў гасьцях у эльфаў Арагорн атрымаў новае імя — Элесар . Эльранд, турбуючыся аб тым, што пасьля замужжа сваёй дачкі ён больш яе ніколі ня ўбачыць, паставіў Арагорну ўмову: шлюб магчымы толькі ў выпадку, калі Арагорн стане каралём Арнора і Гондара .
 
Пасьля 3000 г. Т. Э. па просьбе Гэндальфа разам са сьледапытамі Арагорн ахоўвае Шыр. Пачынаючы з 3001 году ён дапамагаў Гэндальфу ў яго няўдалай спробе знайсьці [[Горлум]]а. Нарэшце, у 3017 г. яму ўдалося злавіць Горлума ў Мёртвых Балотах на поўнач ад [[Мордар]]а, што дапамагло высьветліць гісторыю Пярсьцёнка. Наведваючыся ў Рывэндэл пасьля шматлікіх адлучак, аднойчы ён пазнаёміўся зь [[Більба Торбінс]]ам.