Аляксей Глебаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д націскі |
д выпраўленьне спасылак |
||
Радок 20:
'''Аляксе́́й Канстанты́навіч Гле́́баў''' (нар. {{Дата ў старым стылі|[[24 сакавіка]]|[[1908]]|[[11 сакавіка]]}}, в. Зьвяровічы, цяпер Смаленская вобл., — [[2 кастрычніка]] [[1968]] году, Менск) — беларускі скульптар, народны мастак [[БССР]] ([[1955]] год).
Вучыўся ў [[Менская мастацкая вучэльня|Віцебскім Мастацкім тэхнікуме]] з [[1926]] да [[1930]] году ў [[Міхаіл Керзін|Міхаіла Керзіна]]. Пад час вучобы Глебаў стаў любімым вучнем Керзіна. Прывязаўшыся да вучня, Керзін запрасіў яго да ўдзелу ў аздабленьні Дому ўраду ў Менску ў 1933 годзе<ref name="nn92838">[http://
З пачаткам Другой Сусьветнай вайны Аляксей Глебаў быў прызваны на фронт, дзе быў цяжка паранены<ref
На працягу 1967 і 1968 гадоў, апошніх гадоў свайго жыцьця, Аляксей Глебаў працаваў над мадэляй помніка Францішку Скарыну. Але сам помнік зьявіўся ў Полацку ўжо пасьля сьмерці мастака<ref
Выкладаў у [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут|Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце]] ў 1955—1968 г.г. Глебаў працаваў у вобласьці партрэтнай, сюжэтна-кампазыцыйнай і манумэнтальнай плястыцы.
|