Назоўнік: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д Typo fixing using AWB
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 6:
'''Назо́ўнік''' — [[часьціна мовы|часьціна]] [[Мова|мовы]], якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «''хто?''», «''што?''». У сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем Назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
 
Назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). Дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.
Назоўнік мае роды:м.р.,ж.р.,н.р., лікі:адз.л.,мн.л., склоны:Н.,Р.,Д.,В.,Т.,М,.
 
Яшчэ назоўнікі маюць тры скланеньні:1-е скл.,2-е скл.,3-е скл.
 
Могуць уступаць у сэнсава-сынтаксычныя сувязі зь іншымі словамі ў сказе і ўтвараць адпаведныя тыпы [[Словазлучэньне|словазлучэньняў]]<ref>А. І. Наркевіч Назоўнік // {{Літаратура/БелЭн|11к}} С. 128</ref>.