[[Выява:Braunkohle_als_Hausbrand.jpg|thumb|250px|Брыкет бурага вугалю - пячное паліва]]
'''БУРЫ ВУГАЛЬ''', гаручы карысны выкапень расліннага паходжанняпаходжаньня, пераходная форма ад [[торф]]у да каменнага вугалю.
Адрозніваюць: [[лігніт]] з добра захаванай структурай рэшткаў драўніны, светлысьветлы карычневы вугаль зямлістай тэкстуры і шчыльны чорны бліскучы. На паветры буры вугаль хутка растрэскваецца і ператвараецца ў дробныя кавалкі.
Да бурага вуглювугалю адносяць вуглі з вышэйшай цеплынёй гарэння рабочай масы бязпопельнага вуглявугаля меней 23,88 МДж (5700 ккал/кг).
Для бурага вугалю характэрна высокая гіграскапічнасцьгіграскапічнасьць і кіслотнасцькіслотнасьць, мае 64-78% [[вуглярод]]у, 5-6% [[вадарод]]у, 15-30% [[кісларод]]у, 40-65% лятучых рэчываў. Шчыльнасць 1200-1500 кг/м³.
Буры вугаль выкарыстоўваецца як энергетычнаеэнэргетычнае і бытавое паліва, сыравіна для хімічнай прамысловасціпрамысловасьці і вырабу вадкага паліва.
Самыя буйныя басейныбасэйны і радовішчы бурага вугалю характэрны для [[мезазойскія адклады|мезазойска]]-[[кайназойскія адклады|кайназойскіх]] адкладаў. Галоўныя басейныбасэйны размешчаныразьмешчаны ў [[РасіяРасея|РасііРасеі]], [[ГерманіяНямеччына|ГерманііНямеччыне]], [[Польшча|Польшчы]], [[Чэхія|Чэхіі]], [[Аўстралія|Аўстраліі]].
На [[Беларусь|Беларусі]] паклады бурага вугалю выяўлены ў [[Прыпяцкі прагін|Прыпяцкім прагіне]] і [[БрэсцкаяБерасьцейская ўпадзіна|БрэсцкайБерасьцейскай упадзіне]], у асноўным на тэрыторыі [[Гомельская вобласцьвобласьць|Гомельскай]] і [[БрэсцкаяБерасьцеская вобласць|БрэсцкайБерасьцескай]] абласцей. Вядомы [[Брынёўскае радовішча бурага вугалю|Брынёўскае]], [[Жыткавіцкае радовішча бурага вугалю|Жыткавіцкае]] і [[ТонежскаеТонескае радовішча бурага вугалю|ТонежскаеТонескае]] радовішчы. Агульныя геалагічныягеалягічныя запасы - больш за 1 млрд. т, разведаныяразьведаныя - больш за 150 млн. т. Якасць іх невысокая, распрацоўка пакуль не вядзецца, але гаспадарчае выкарыстанневыкарыстаньне магчымае нават у блізкай перспектывепэрспэктыве.
'''Гл. таксама:''' [[Вугаль]]
|