Васіль Захарка: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў |
д Typo fixing using AWB |
||
Радок 35:
'''Васіль Іванавіч Захарка''' ([[1 красавіка]] [[1877]], [[Дабрасельцы]] (цяпер [[Зэльвенскі раён]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзенскай вобласьці]]) — [[14 сакавіка]] [[1943]], [[Прага]]) — беларускі палітычны дзяяч, другі [[прэзыдэнт БНР]].
Нарадзіўся
== Вайсковая служба ==
З [[15 кастрычніка]] [[1898]] году на вайсковай службе. Вытрымлівае іспыт на «Заўрад ваеннага чыноўніка», потым іспыт па праграме ваенна-юнкерскай вучэльні. У [[1902]] годзе звольніўся з войска афіцэрам запасу. Працаваў сакратаром губэрнатарскага ўпраўленьня, пасьля
Зноў пакліканы да войска [[10 сьнежня]] [[1904]] году ў сувязі з выбухам [[расейска-японская вайна|расейска-японскай вайны]]. Служыў да [[1917]] году. У [[1906]] атрымаў тытул калескага рэгістратара, у [[1909]] — губэрнскага сакратара. У [[1912]] — у чыне калескага сакратара, у [[1915]] — тытулярным саветнікам.
Радок 55:
Пасьля [[25 сакавіка]] Захарка займае розныя міністэрскія пасады ў кіраўніцтве [[БНР]]. Пасьля перайменаваньня ў [[кастрычнік]]у 1918 Народнага Сакратарыяту ў [[Рада Народных Міністраў|Раду Народных Міністраў]] Захарку прызначаюць Міністрам фінансаў. Яго дэлегуюць на розныя далікатныя місіі.
У сувязі з наступам бальшавікоў Урад БНР пераяжджае ў [[Вільня|Вільню]], а потым у [[Горадня|Горадню]]. Адтуль [[3 сакавіка]] [[1919]] ад імя Рады Міністраў Захарка разам з [[Антон Луцкевіч|Антонам Луцкевічам]] дасылае ноту пратэсту польскаму
== На эміграцыі ==
| |||