Сат-Ок: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Няма апісаньня зьменаў
Радок 11:
У 1942 г. далучыўся да партызанскага атраду [[Армія Краёва|Арміі Краёвай]] (псэўданім — Казак), кавалер Крыжа Адважных (''Krzyż Walecznych'').
 
Пасьля вайны за ўдзел у АКАрміі Краёвай арыштаваны камуністычнымі ўладамі ды прабыў некалькі гадоў у зьняволеньні.
 
Пасьля вызваленьня працаваў мараком, затым асеў у Гданьску і жаніўся на Вандзе.
Радок 17:
З 1958 г. пачаў пісаць кнігі нібы пра сваё уласнае жыцьцё сярод індзейцаў, якія былі перакладзеныя на шматлікія мовы. Удзельнічаў у тэлеперадачах, лічыцца адным з піянэраў руху індэяністаў у Польшчы. З ім падтрымлівала сувязь Беларуска-індзейскага таварыства (Гомель, выканаўчы сакратар Алесь Сімакоў).
 
Індзеяністы сьцьвярджаюць, што ўся біяграфія Сат-Ока — добра прадуманая містыфікацыя, якая ўсіх задавальняла, а сам ён быў чыстакроўны паляк, бо нарадзіўся ў Польшчы пад Сандаміром. Хутчэй за ўсё ён быў у юнацкасьці зацятым індзеяністам, а падчас Другой Усясьветнай вайны няцяжка было выдаць сябе за каго заўгодна. Таксама ў архівах Іркуцкай вобласьці не знаходзяць аніякіх сьлядоў ягонай маці — выбітнай польскай рэвалюцыянэркі. Але прасьветная дзейнасьць Суплатовіча была настолькі вялікай, што разбураць ягоную містыфікацыю, калі яна была, неня сталі. Ён так і застаўся адным з самыхнайбольш паважаных індзеяністаў Польшчы. У Вымыслове ля Тухолі знаходзіцца прыватны «Muzeum Indian Ameryki Północnej im. Sat-Okha».
 
== Творы ==