Сяргей Харэўскі: розьніца паміж вэрсіямі

|дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|5|10|1967|1|1}}

Вучыўся ў школе з мастацкім ухілам №26, у Менскай мастацкай вучэльні імя А. Глебава ([[1982]]—[[1987]]), дзе разам зь ім вучыліся [[Ігар Варашкевіч]], [[Міхал Анемпадыстаў]], [[Тодар Кашкурэвіч]], [[Лявон Вольскі]]; у Інстытуце жывапісу, скульптуры і архітэктуры імімя І. Рэпіна Акадэміі мастацтваў СССР ([[1988]]—[[1992]]), асьпірантуры Беларускай Акадэмііакадэміі Мастацтваўмастацтваў ([[1994]]—[[1997]]), у [[1996]] у летняй школе [[Варшаўскі Ўнівэрсытэтўнівэрсытэт|Варшаўскага Ўнівэрсытэтуўнівэрсытэту]].

У час вучобы яго называлі «дыск-жакей Сяргей». Ён правёў першую ў нашай гісторыі беларускамоўную дыскатэку. Вёў канцэрты «[[Мроя|Мроі]]» ды іншых беларускіх гуртоў. Аформіў, як масткак, тузін кніг выдавецтваў «Юнацтва», «Унівэрсітэцкае», «[[Наша Ніва]]», «[[АСТ]]». Сярод іншага кнігі Алеся Краўцэвіча, Уладзімера Арлова, Валянціны Аксак. Быў мастацкім рэдактарам часопіса «[[Бярозка (часопіс)|Бярозка]]», газэты «[[Свабода]]». Аўтар «[[Наша Ніва|Нашай Нівы]]» з моманту яе аднаўленьня, вёў праграму «Галерэя Свабоды» на [[Свабода (радыё)|радыё «Свабода»]]. Сам Харэўскі кажа, што аб’езьдзіў шостую частку сьвету ад [[Іран]]у да [[Ціхі акіян|Ціхага акіяна]].

== Асноўныя публікацыі: ==

#* Харэўскі С. ПраЧутае. Зборнік эсэ па гісторыі культуры і праблемам ідэнтычнасці Беларусі. Рэд. Акудовіч В. Мн: Беларускі Калегіюм, 2011.

#* Харэўскi С. Сто твораў XX стагоддзя: нарысы па гiсторыi мастацтва i архiтэктуры Беларусi найноўшага часу / аўт.-укл. С. В. Харэўскi, Рэд. Баразна М. — Вiльня: ЕГУ, 2011.ISBN 978-9955-773-51-1.

#* Харэўскi С. Зьвяры-суайчыньнікі. Singapore: «Наша Ніва», 2000.

#* Харэўскi С. В. Прамоўленае: эсэ і лекцыі. — Мн, 2008. ISBN 978-9955-773-12-2.

#* Харэўскi, С. В. Культавае дойлiдства Заходняй Беларусi 1915—1940 гг. — Вiльня: ЕГУ, 2008. ISBN 978-9955-77-13-9.

#* Харэўскi С. В.Гiсторыя мастацтва i дойлiдства Беларусi / С. В. Харэўскi — Вiльня : ЕГУ, 2007. ISBN 978-9955-773-02-3.

#* Харевский С. В. История Китая. — М., Харвест, 2007 г. ISBN 978-985-16-3554-8, 978-5-17-030798-2.

#* Харевский С. В. Китайская каллиграфия. — М., Харвест, 2007 г. ISBN 978-985-16-0522-0.

#* Харевский С. В. Арабская каллиграфия. — М., Харвест, 2007 г. ISBN 978-985-16-0518-3.

#* Харевский С. В. (в сооавторстве с Соколовым А. Е.) Китайская каллиграфия: краткая история и этимология 214 основных иероглифов (ключей) китайского языка. — Мн.: Харвест, 2006.

#* Харэўскi С. Мастацтва таталітарызму. // У кн. Таталітарызм. Курс лекцыяў. Рэд. А. І. Анціпенка. — Мн: Беларускі Калегіюм, 2007.

#* Харэўскі С. Мастакоўская памяць: Успаміны Яўгена Ціхановіча // Беларусь і беларусы ў прасторы і часе. Зборнік да 75-годдзя праф. А. Мальдзіса / Пад рэд. С. Запрудскага, А. Фядуты, З. Шыбекі. — Мінск: Лімарыус, 2008.

#* Харэўскі С. Горад святога Губерта. Краязнаўчы альманах. Выпуск III. / Пад рэд. А. Смаленчука і А. Вашкевіча. Гродна — Вільня: Інстытут гістарычных даследаванняў Беларусі ЕГУ, 2008.

#* Харэўскі С. Стагоддзе вачыма мастака. Успаміны Яўгена Ціхановіча // Асоба і час: Беларускі біяграфічны альманах / Укл. А. Фядута. — Мінск: Лімарыус, 2009.

''Некалькі гадоў таму мастацтвазнаўца Сяргей Харэўскі напісаў кніжку «Зьвяры-суайчыннікі» …і папрасіў мяне зрабіць прадмову. Паколькі ў кнізе часта згадваліся істоты, радзіма якіх — Новая Зэляндыя, я… у прадмове напісаў, што Сяргей Харэўскі нарадзіўся ў Новай Зэляндыі ў сям’і перасяленцаў зь Беларусі, а потым, начытаўшыся старых падшывак «Нашай Нівы», вярнуўся на радзіму, дзе яго чакалі цяжкія выпрабаваньні. Ён стаў піянэрам, але быў выключаны зь піянэрскай арганізацыі за сувязь з важатай. І розныя іншыя сюжэты такога пляну я таксама напрыдумляў. Самае цікавае, шмат хто з чытачоў, і сярод іх былі сур’ёзныя журналісты, паверыў, што Харэўскі сапраўды з Новай Зэляндыі. Толькі ў рэдакцыі газэты «[[Навінкі (газэта)|газэты «Навінкі»]]», якая тады выходзіла, усё зразумелі і перадрукавалі прадмову, як узор той літаратуры, якая адпавядае іх выданьню.''

{{ЗноскіКрыніцы}}