Голда Мэір: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (гутаркі | унёсак)
д Bot: Migrating 68 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q42992 (translate me)
дапаўненьне
Радок 27:
| партыя =
| сужэнец =
| дзеці = Мэнахем, Сара
| адукацыя = педагагічны каледж
| рэлігія = [[юдаізм|юдэйка]]
| бацька = Мойшэ-Іцхок Мабовіч
| маці = Блюма Мабовіч
| подпіс =
| узнагароды =
}}
 
'''Голда Мэір (Мабовiч)''' ([[іўрыт]]: גּוֹלְדָּה מֵאִיר {{Праслухаць|He-Golda Meir.ogg}}; дзявочае прозьвішча — '''Мабовiч''', прозьвішча па мужу — '''Мэерсон''' [[3 траўня]] [[1898]], [[Кіеў]] — [[8 сьнежня]] [[1978]], [[Ерусалім]]) — дзяржаўны дзеяч і дыплямат [[Ізраіль|Ізраіля]]. Прэм’ер-міністар Ізраіля ([[1969]]—[[1974]]), міністар замежных справаў ([[1956]]—[[1966]]). Генэральны сакратар сацыял-дэмакратычнай партыі Ізраіля. З [[1972]] году віцэ-прэзыдэнт, з [[1976]] году — ганаровы прэзыдэнт [[Сацыялістычны інтэрнацыянал|Сацыялістычнага інтэрнацыяналу]]. Акрамя гэтага была першым амбасадарам Ізраіля ў [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]], займала пасаду міністра працы. Яе дзяцінства прайшло на беларускай зямлі — у [[Пінск]]у. Яе подпіс, сярод іншых, стаіць пад Дэклярацыяй Незалежнасьці Ізраіля.
 
== Біяграфія ==
=== Дзяцінства й маладосьць ===
Адна з самых знакамітых жанчын [[20 стагодзьдзе|XX стагодзьдзя]] нарадзілася ў [[1898]] годзе ў [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]], у Кіеве, у сям’і цесьляра Мойшэ Іцхoка і Блюмы Мабавіч. У [[1903]] годзе Мабавічы, асьцерагаючыся пагромаў, пераехалі з Кіева ў [[Пінск]], дзеу дом пражывалібабулі іхі шматлікіядзядулі сваякіГолды. У пошуках лепшага жыцьця Мошэ Іцхак Мабавіч эміграваў у [[ЗША|Амэрыку]]. Праз тры гады, ў 1906 годзе, жонка з трыма дачкамі выехала да яго.
 
Голда Мэір зь дзевяці гадоў пачала працаваць у краме, якой валодала яе маці ў [[Мілуокі]]. Чатырнаццацігадовай дзяўчынай зьбегла з дому да старэйшай сястры Шаны ў [[Дэнвэр]], каб пазбавіцца прымусовага шлюбу з трыццацігадовым страхавым агентам і мець магчымасьць атрымаць сярэднюю адукацыю. Брала актыўны ўдзел у сыянісцкай суполцы Дэнвэру, стала шчырай прыхільніцай руху «Поале Цыён» («Працоўныя Сыёну»). Там жа пазнаемілася з будучым мужам Морысам Мэірсонам. Пазьней пасварылася зь сястрой ды вярнулася ў Мілуокі, дзе і скончыла ў [[1916]] годзе сярэднюю школу Паўночнай акругі ў якасьці віцэ-прэзыдэнта свайго кляса.
 
У [[1921]] годзе яна разам з мужам перабралася зь Мілуокі уў Палестыну, у тады яшчэ маленькае мястэчка [[Тэль-Авіў]], дзе ўладкавалася ў кібуц «Мерхавія».
 
=== Шлях у палітыку ===
Радок 53:
У 1940-я гады Мэір удзельнічала ў барацьбе габрэйскага народа за атрыманьне дзяржаўнай незалежнасьці, якая знаходзілася з [[1920]] году пад мандатам [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]].
 
[[29 лістапада]] [[1947]] году ў [[Нью-Ёрк]]у на сесіі [[Арганізацыя Аб'яднаных Нацый|ААН]] былобыла прынятая пастанова аб падзеле Палестыны на дзьве незалежныя дзяржавы, але [[арабы]] адпрэчылі пастанову ААН. Габрэі ж вырашылі са зброяй у руках адстойваць сваё права на стварэньне незалежнай дзяржавы. Мэір адправілася ў ЗША, дзе выступала перад супляменьнікамі з заклікам аказаць дапамогу. За шэсьць тыдняў яна сабрала 50 мільёнаў даляраў.
 
Пасьля стварэньня ў траўні [[1948]] году дзяржавы [[Ізраіль]] ужо ў верасьні Мэір была накіраваная першым [[Амбасадар|дыпляматычным прадстаўніком]] Ізраіля ў [[Масква|Маскву]], дзе працавала цягам сямі месяцаў. Пасада прынесла ёй папулярнасьць і яна была прызначаная на пост міністра працы Ізраіля.
 
=== Палітычная кар’ера ===
Радок 76:
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Мэір, Голда}}
{{Беларусь-Ізраіль}}
 
[[Катэгорыя:Ізраільскія палітыкі]]