Пераклад Бібліі Беларускага біблійнага таварыства: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль
Радок 10:
| публікацыя_цалкам = [[2012]]
| апокрыфы = [[Першая кніга Макавейская|1-я]] і [[Другая кніга Макавейская|2-я Макавейскія]], [[Мудрасьць Сіраха]], [[Кніга Тобіт|Тобіт]], [[Кніга Юдзіт|Юдзіт]], [[Кніга Баруха|Баруха]]
| аўтар = [[Уладзіслаў Чарняўскі]]/[[Беларускае біблійнае таварыства]]
| крыніца перакладу =
| мова крыніцы =
Радок 21:
| цытата_2 =
}}
'''ПеракладПеракла́д БеларускагаБелару́скага біблійнагабіблі́йнага таварыстватавары́ства''' — поўны [[Пераклады Бібліі на беларускую мову|пераклад Бібліі на беларускую мову]], выдадзены [[Беларускае біблійнае таварыства|Беларускім біблійным таварыствам]] у [[2012]] року. Пераклад створаны на аснове рукапісаў [[Каталіцтва|каталіцкага]] сьвятара[[сьвятар]]а [[Уладзіслаў Чарняўскі|Ўладзіслава Чарняўскага]].
 
== Мінуўшчына ==
Радок 28:
Далей Антоні Бокун дапамог наладзіць кантакты прадстаўнікоў [[Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь|Беларускага Біблійнага таварыства]] з ксяндзом Чарняўскім. Пазьней да гэтае справы далучыліся айцец [[Андрэй Абламейка]] і айцец [[Сяргей Гаек]]<ref>{{Спасылка|аўтар = Сяргей Абламейка.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 29 сьнежня 2001|url = http://archive.svaboda.org/programs/symbal/2001/12/20011229045622.asp|загаловак = Які будзе лёс перакладу Бібліі айца Ўладыслава Чарняўскага?|фармат = |назва праекту = Сымбаль веры|выдавец = [[Радыё «Свабода»]]|дата = 11 жніўня 2013|мова = |камэнтар = }}</ref>. Незадоўга да сваёй сьмерці, пры канцы 2001 року, Уладзіслаў Чарняўскі перадаў Біблійнаму таварыству правы на выданьне ўласных рукапісаў. Дасьледчыкі таварыства распачалі іх дапрацоўку і набор, і ўжо ў 2003 року выйшла новае выданьне Новага Запавету. Цягам наступных рокаў вялася праца па рэдагаваньні тэксту поўнае Бібліі, да якое былі прыцягнутыя навукоўцы-лаціністы Жанна Некрашэвіч-Кароткая і Тацяна Федасеева. Падчас іхняе працы тэкст Чарняўскага зьвяраўся з [[Новая Вульгата|Новай Вульгатай]], быў набліжаны да сынадальнага перакладу і пазбавіўся дыялектызмаў з гаворак Гарадзеншчыны і Валожыншчыны, дзе Ўладзіслаў Чарняўскі нарадзіўся і мешкаў значную частку жыцьця<ref name="bartnicki75291" />.
 
Выданьне [[Пераклад Бібліі Беларускага біблійнага таварыства|поўнае Бібліі]] паводле тэксту Ўладзіслава Чарняўскага адбылося напачатку 2012 року [[Наркамаўка|афіцыйным правапісам]]. Пераклад Біблійнага таварыства стаў першым беларускім выданьнем, якое мае спасылкі на паралельныя месцы ў Бібліі і мапы тагачасных дзяржаваў і мясьцінаў; тэкст у квадратных дужках, які, хоць і адсутнічае ў старажытных грэцкіх рукапісах Новага Запавету, аднак утрымліваецца ў г. зв. «Тэкстах большасьці»; у канцы дададзены невялічкі тлумачальны слоўнік паняткаў, якія могуць быць незразумелыя сучаснаму чытачу. Назвы, нумарацыя і разьмяшчэньне кніг Бібліі пададзеныя паводле заходняе традыцыі; нумарацыя псальмаў падвойная: у дужках падаецца нумар паводле [[Сэптуагінта|Сэптуагінты]]<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 10 красавіка 2012|url = http://news.tut.by/society/283566.html|загаловак = Издана первая Библия на современном белорусском языке|фармат = |назва праекту = Грамадства|выдавец = [[TUT.BY]]|дата = 11 жніўня 2013|мова = ru|камэнтар = }}</ref>.
 
Вэрсія Чарняўскага зьмяшчае больш беларускіх паняткаў, азначэньняў, канструкцыяў у параўнаньні зь іншымі «апалячанымі» каталіцкімі перакладамі<ref name="pravenc18">{{Спасылка|аўтар = А. А. Турилов.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = 2 верасьня 2009|url = http://www.pravenc.ru/text/209473.html#part_18|загаловак = БИБЛИЯ. IV. ПЕРЕВОДЫ. На славянские языки. Белорусский |фармат = |назва праекту = Православная энциклопедия|выдавец = Церковно-научный центр «Православная Энциклопедия»|дата = 11 жніўня 2013|мова = ru|камэнтар = }}</ref>. Варыянт перакладу Біблійнага таварыства крытыкуе каталіцкі сьвятар [[Сяргей Сурыновіч]], які таксама займаецца праблематыкай беларускіх перакладаў Бібліі. Хібамі выданьня ён лічыць непасьлядоўнасьць трансьлітарацыі і перакладу ўласных імёнаў і геаграфічных назваў, а таксама пазбаўленьня перакладу індывідуальнасьці праз залішняе выкарыстаньне літаратурнай лексыкі (у адрозьненьне ад гутарковай мовы ксяндза Чарняўскага) і, як вынік, ускладненьня чытаньня канчатковага варыянту тэксту<ref name="bartnicki75291" />.