Кляака: розьніца паміж вэрсіямі

'''Клаака''' — пашыраная канцавая частка задняй кішкі ў некаторых [[пазваночныя|пазваночных жывёл]]. Сценка клаакі мае шматслаёвы эпітэлій. У клааку адкрываюцца [[мачаточнік]], палавыя пратокі (семяправоды або яйцаводы) і [[мачавы пузыр]]. Клааку маюць некаторыя кругларотыя і рыбы ([[акулы]], [[марскія іголкі]]), ва ўсіх земнаводных, паўзуноў, птушак, а з млекакормячых - у клаачных. У астатніх млекакормячых клаака ёсьць толькі ў пачатку зародкавага развіцця, затым яна падзяляецца на мачапалавы сінус і канчатковы аддзел [[прамая кішка|прамой кішкі]], якія адкрываюцца самастойнымі адтулінамі - мачапалавой і анальнай.