Неўзабаве пасьля пачатку перамоў Конрад захварэў і пакінуў Торунь. [[23 ліпеня]] [[1393]] годe ён сканаў у замку [[Марыенбург]]у, верагодна, ад апаплексычнага ўдару. Пахаваны ў магільным склепе Вялікіх магістраў Ордэна ў капліцы сьвятой Ганны ў Марыенбургу<ref name="Triller">''Triller A''. [http://daten.digitale-sammlungen.de/~db/0001/bsb00016329/images/index.html?seite=532 Konrad von Wallenrodt] // Neue Deutsche Biographie. — Band 12. — Berlin: Duncker & Humblot, 1980. — S. 516 f.</ref>.
== ВыяваАдлюстраваньне ў гістарыяграфіі і мастацтве ==
Храністы-манахі, ненавидевшиеякія нянавідзелі Валенрода за тое, што ён быў нядосыць шчодры да царквы, адлюстроўвалі яго ерэтыкомгерэтыком і ворагам ОрдэныОрдэна, понесшимякі панёс справядлівую кару нябёсаў. АдданьнеПаданьне зрабіла зь яго нават [[літвіны|літвіна]], які ўступіў быццам бы ў Ордэн з адзінай мэтай — адпомсьціць за спусташэньне сваёй радзімыРадзімы. Такім яго вывяўвыявіў і [[Міцкевіч, Адам|Адам Міцкевіч]] у [[паэма|паэме]] ''«[[wikisource:pl:KonradКонрад WallenrodВаленрод (паэма)|Конрад Валенрод]]»'' ([[1828]]).
Пасьля на аснове паэмы Міцкевіча былі напісаныя дзьве [[опера|опэры]]: «''[[Літвіны (опера)|Літвіны]]''» ({{lang-it|[[:it:I Lituani|I Lituani]]}}) [[Понкьелли,Амількарэ Амилькаре|Амилькаре ПонкьеллиПанк'елі]] на [[либретто]] [[Гисланцони, Антоніа|Антоніа Гисланцони]] ([[1874]]) і «''[[Конрад Валенрод (опера)|Конрад Валенрод]]''» [[Желенский, Уладзіслаў|Уладзіслава ЖеленскогоЖэленскага]] ([[1885]]). Пачаткам няскончанага перакладу паэмы зьяўляецца верш [[Пушкін, Аляксандр Сяргеевіч|А. З. Пушкіна]] «[[wikisource:ru:Сто гадоў мінула, як тэўтон (Пушкін)|''Сто гадоў мінула, як тэўтон''…]]»<ref>[http://moiperevod.ru/info/articles/article_detail.php?id=63 Пераклады Пушкіна з Міцкевіча] // Адам Міцкевіч у перакладах з польскай мовы. — Бюро перакладаў «Мой Пераклад.ру».</ref>.
