Сынаптычныя Эвангельлі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д Typo fixing using AWB
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1:
[[Файл:Relationship between synoptic gospels.png|міні|справа|200пкс|Дыяграма, якая паказвае сувязь паміж сынаптычнымі Эвангельлямі]]
'''Сынапт́ычныя Эв́ангельлі''' (ад{{мова-el|συνοπτικόςσυνόψις}}, літ. «той''syn-opsis, хто назірае» от {{мовасын-el|σύν}},опсыс'') — «разам» и(сумесна) {{мова-el|όψις}},назіраць) — «бачаньне,назва зрокаваетрох ўспрыманьне») — называюцькананічных [[Эвангельле|ЭвангельліЭвангельляў]]: ад [[Эвангельле паводле МатфеяМацьвея|МатфеяМацьвея]], [[Эвангельле паводле Марка|Марка]] і [[Эвангельле паводле Лукі|Лукі]],. тамуГэтыя што яныЭвангельлі ўключаюць у сябе шматлікія аднолькавыя гісторыі, часта ў той жа пасьлядоўнасьці, і падобныя фармулёўкі. Гэтая ступень паралелізму ў зьмесьце, апавяданьні і разьмяшчэньні, мовымове і структуры прапановыапавяданьня можа быць растлумачана за кошт літаратурнай узаемазалежнасьці. Шматлікія навукоўцы лічаць, што гэтыя Эвангельлі напісаны з аднаго пункту гледжаньня і выразна зьвязаныя паміж сабой у адрозьнеьне ад чацьвёртага кананічнага [[Эвангельле паводле Яна|Эвангельля паводле Яна]].
 
На думку большасьці дасьледчыкаў, [[Марк, (эвангеліст)|Марк]] быў першым, хто напісаў сваё Эвангельле. [[Матфей,Мацьвей эвангеліст(апостал)|МатфейМацьвей]] і [[Лука, (эвангеліст)|Лука]] затым выкарыстоўваюць Эвангельле паводле Марка як крыніцу, а таксама прыводзяцца гіпатэтычныя выказваньні аб існаваньні Эвангельля вядомага як [[Крыніца Q]]. Ў Эвангельлі паводле МатфеяМацьвея і Лукі таксама ўключаны ўнікальныяунікальныя матэрыялы і крыніцы для гэтага матэрыялу вызначанывызначаныя адпаведна як [[Крыніца M|M]] і [[Крыніца L|L]].
 
СінаптычныяСынаптычныя Эвангельлі зьяўляюцца асноўнай крыніцай гістарычных зьвестак пра [[Ісус Хрыстос|Ісуса]].
 
[[Апакрыфічныя Эвангельлі]], а таксама кананічнае [[Эвангельле паводле Яна]], моцнамаюць адрозьніваюццапэўныя адрозьненьні ад сінаптычныхсынаптычных Эвангельляў.
 
Назва сінаптычныя Эвангельлі выкарыстоўваецца з [[XVIII стагодзьдзе|XVIII стагодзьдзя]], калі Іяган Якаў Грысбах выдаў тры Эвангельлі ў [[1776]] у выглядзе [[Сінопсіс]]а паралельнымі радкамі.
 
== Літаратура ==
{{Накід}}
* P. Benoit, M-E. Boismard, ''Synopse des quatre évangiles en français avec parallèles des apocryphes et des Pères'', Tome I, Textes, Éditions du Cerf, Paris, 1965
* M-E. Boismard, P. Benoit, A. Lamouille et P. Sandevoir, ''Synopse des quatre évangiles en français'', vol. II, Commentaire, Éditions du Cerf, Paris, 1972.
 
[[Катэгорыя:Кнігі Новага Запавету]]
[[Катэгорыя:Хрысьціянства]]