Яг’я Мугамэд Гамід-ад-дын: розьніца паміж вэрсіямі

'''Ях’я Мухамед Хамід-ад-дзін''' ([[1869]] — [[17 лютага]] [[1948]]) — дзяржаўны дзяяч Емена. У [[1904]] г. был абраны імамам сэкты [[Зэйдзіты|зэйдзітаў]] і ўзначаліў паўстаньне еменскіх зейдзітскіх плямен супрпаць панавання [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]]. У [[1911]] г. заключыл з турэцкім султанам пагадненьне, паводле якога раён зэдзіцкіх плямёнаў атрымаў унутраную аўтаномію. Пасьля распаду [[Асманская імпэрыя|Асманскай імпэрыі]] ў [[1918]] г., Ях’я прыняў тытул караля Емена. Аб’яднал разрозьненныя еменскія плямёны ў рамках адзінага Еменскага мутавакілійскага каралеўства. [[1 лістапада]] [[1928]] г. заключыл з [[СССР]] дагавор аб сяброўстве і гандлі (г. зв. «Дагавор ў Сана»). Прытрымваючыся антызаходніх пазыцыяў у знешняй палітыцы, праводзіў у краіне курс на захаваньне і ўмацаваньне рэакцыйнага дыктатарскага рэжыму. З мэтай перашкодзіць заходняй экспансіі і закансэрваваць існуючыя сацыяльна-эканамічныя адносіны праводзіў палітыку самаізаляцыі Емена. Забіты ў выніку змовы.

 

[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]]