Аляксандар Ельскі: розьніца паміж вэрсіямі

 

== Біяграфія ==

Прадстаўнік шляхецкага роду [[Ельскія|Ельскіх]] гербу «[[Пелеш]]», сын [[Караль Ельскі|Караля]] і Людвікі Штайнбэрг<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.sejm-wielki.pl/b/9.2.114 | загаловак = Aleksander Jelski h. Pielesz | фармат = | назва праекту = | выдавец = [http://www.sejm-wielki.pl Potomkowie Sejmu Wielkiego] | дата = 17 сакавіка 2011 | мова = pl | камэнтар = }}</ref>. Дзед Аляксандра Ельскага Станіслаў быў пяцігорскім палкоўнікам у часы [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] і быў у шлюбе з графіняй Розай Прозар, дачкою віцебскага ваяводы. Яго бацька Караль Ельскі, уладальнік маёнткаў [[Дудзічы]] і [[Замосьце (Пухавіцкі раён)|Замосьце]], быў скрыпачом-аматарам, атрымаў у свой час прафэсійную падрыхтоўку ў вядомых музыкантаў Кіфэлінга і Дашчынскага, напісаў некалькі твораў для скрыпкі, у тым ліку і «Палянэз 1837 году», ажаніўся са сваёй гувэрнанткай Людвікай Штайбух, ад гэтага шлюбу нарадзіліся [[Міхал Ельскі|Міхал]] — [[музыкант]] і [[кампазытар]], уладальнік Дудзічаў, Аляксандр — уладальнік Замосьця, Юзаф — маладым памёр у Сыбіры пад час службы ў расейскім войску, Станіслава (у шлюбе Грушвіцкая).

 

Пачатковую адукацыю атрымаў у гімназіі ў г. Лаздэне (Усходняя Прусія), скончыў [[Менск]]ую гімназію ([[1852]]). Служыў у войску, браў удзел у [[Крымская вайна|Крымскай вайне]] [[1853]]—[[1856]] рокаў. Быў міравым судзьдзёй.

 

 

У [[1864]] року ў сваім маёнтку [[Замосьце (Пухавіцкі раён)|Замосьце]] ([[Ігуменскі павет]]) зладзіў прыватны краязнаўчы музэй, у фондах якога было каля 7 тыс. кніжак, 20 тыс. рукапісаў, больш за 1 тыс. гравюраў, калекцыя карцінаў, зборы манэтаў, мэдалёў, прадметаў археалягічных знаходак<ref>{{Літаратура/Памяць/Менск|1к}} С. 492.</ref>.