Вікіпэдыя

Міхась Стральцоў: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
д Рэдагаваньні 178.123.137.20 (гутаркі) скасаваныя да папярэдняй вэрсіі Legobot
Радок 1:
'''Міхась Стральцоў''' ([[14 лютага]] [[1937]], [[Сычын]], [[Слаўгарадзкі раён (Магілёўская вобласьць)|Слаўгарадзкі раён]], [[Магілёўская вобласьць]]  — [[23 жніўня]] [[1987]]), [[Менск]]) — беларускі пісьменьнік, паэт, журналіст. Сябра [[Саюз пісьменьнікаў СССР|Саюзу пісьменьнікаў СССР]] з [[1962]] году.
 
== Біяграфія ==
Друкаваўся з 1952 году, першае апавяданьне надрукаваў у 1957 годзе (часопіс «[[Маладосць]]»). У першым зборніку апавяданьняў «Блакітны вецер» (1962) праявіў сябе тонкім псыхолягам, знаўцам побыту вёскі і гораду. У зборніку «Сена на асфальце» (1966) раскрыў псыхалягічнае і эстэтычнае ўжываньне нядаўняга вяскоўца ў гарадзкую стыхію, магчымасьці гарманічнага спалучэньня ў чалавеку эмацыянальнага і інтэлектуальнага пачаткаў. У аповесьці «Адзін лапаць, адзін чунь» (1970) — фармаваньне характару падлетка ў цяжкія пасьляваенныя гады. Аўтар кнігі прозы «Падарожжа за горад» (апавяданьні, аповесьць, 1986), кніг выбраных твораў «На ўспамін аб радасці» (1974), «Выбранае» (проза, паэзія, эсэ, 1987). Акварэльнасьць, тонкі псыхалягізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой свеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філязофскіх мініятурах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысьціня і вернасьць чалавечаму прызваньню.▼
 
== Біяграфічныя зьвесткі ==
У зборніку літаратурна-крытычных артыкулаў «Жыццё ў слове» (1965) аналізаваў майстэрства [[Францішак Багушэвіч|Ф. Багушэвіча]], [[Янка Купала|Янкі Купалы]], [[Якуб Колас|Якуба Коласа]], [[Максім Багдановіч|Максіма Багдановіча]], [[Цішка Гартны|Ц. Гартнага]], [[Кузьма Чорны|К. Чорнага]], [[Піліп Пестрак|П. Пестрака]], А. Русецкага, А. Зарыцкага. Аўтар кніг «У полі зроку» (1976), «Пячатка майстра» (1986) пра творчасьць Якуба Коласа, [[Зьмітрок Бядуля|Зьмітрака Бядулі]], [[Максім Гарэцкі|М. Гарэцкага]], К. Чорнага, [[Уладзімер Дубоўка|У. Дубоўкі]], [[Аркадзь Куляшоў|А. Куляшова]], [[Янка Брыль|Я. Брыля]], [[Пімен Панчанка|П. Панчанкі]], [[Анатоль Вялюгін|А. Вялюгіна]] і іншых, эсэ «Загадка Багдановіча» (1968). Пераклаў на беларускую мову творы [[Аляксандар Пушкін|А. Пушкіна]], Я. Сьмелякова, М. Браўна, Н. Гільена, [[Паблё Нэруда|П. Нэруды]], сучасных італьянскіх паэтаў, раман [[Чынгіз Айтматаў|Ч. Айтматава]] «Буранны паўстанак» (1987), прозу [[Барыс Пастарнак|Б. Пастарнака]], Л. Лявонава і іншых.▼
Нарадзіўся ў сям’і настаўніка. У 1954 г. скончыў Нова-Ельненскую сярэднюю школу і паступіў на аддзяленьне журналістыкі філалягічнага факультэта [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэта]] (1954-59). Працаваў у газэце «[[Літаратура і мастацтва]]» (1959-61, 1969-72), часопісах «Полымя» (1961-62), «Маладосьць» (1962-68), з 1984 г. — загадчыкам аддзела мастацтва, крытыкі і бібліяграфіі часопіса «Нёман». Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменьнікаў СССР]] з 1962 г.
 
== Творчасьць ==
▲Друкаваўся з 1952 году, першае апавяданьне «Дома» надрукаваў у 1957 годзе г. (часопіс «[[Маладосць]]Маладосьць»). У першым зборніку апавяданьняў «Блакітны вецер» (1962) праявіў сябе тонкім псыхолягампсыхолагам, знаўцам побыту вёскі і горадугорада. У зборніку «Сена на асфальце» (1966) раскрыў псыхалягічнае і эстэтычнае ўжываньне нядаўняга вяскоўца ў гарадзкуюгарадскую стыхію, магчымасьці гарманічнага спалучэньня ў чалавеку эмацыянальнага і інтэлектуальнага пачаткаў. У аповесьці «Адзін лапаць, адзін чунь» (1970)  — фармаваньнефарміраваньне характару падлетка ў цяжкія пасьляваенныя гады. АўтарПазьней былі выдадзены кнігі прозы «Падарожжа за горад» (апавяданьні, аповесьць, 1986), кніг выбраных твораў «На ўспамін аб радасцірадасьці» (1974), «Выбранае» (проза, паэзія, эсэ, 1987). Акварэльнасьць, тонкі псыхалягізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой свеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філязофскіх мініятурах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысьціня і вернасьць чалавечаму прызваньню.
 
Акварэльнасьць, тонкі псыхалагізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой сьвеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філасофскіх мініяцюрах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысьціня і вернасьць чалавечаму прызваньню.
 
▲У зборніку літаратурна-крытычных артыкулаў «ЖыццёЖыцьцё ў слове» (1965) узьнёсла і разважліва аналізаваў майстэрства [[Францішак Багушэвіч|Ф. БагушэвічаБагушэвіч]]а, [[Янка Купала|ЯнкіЯ. Купалы]], [[ЯкубЯ. Колас|Якуба Коласа]]а, [[МаксімМ. Багдановіч|Максіма Багдановіча]]а, [[Цішка Гартны|Ц. Гартнага]], [[Кузьма Чорны|К. Чорнага]], [[Піліп Пестрак|П. Пестрака]], А. Русецкага, А. Зарыцкага. Аўтар кніг «У полі зроку» (1976), «Пячатка майстра» (1986) пра творчасьць ЯкубаЯ. Коласа, [[Зьмітрок Бядуля|ЗьмітракаЗ. Бядулі]], [[Максім Гарэцкі|М. Гарэцкага]], К. Чорнага, [[Уладзімер Дубоўка|У. Дубоўкі]], [[Аркадзь Куляшоў|А. Куляшова]], [[Янка Брыль|Я. Брыля]], [[Пімен Панчанка|П. Панчанкі]], [[Анатоль Вялюгін|А. Вялюгіна]] і іншыхінш., эсэ «Загадка Багдановіча» (1968). Пераклаў на беларускую мову творы [[Аляксандар Пушкін|А. Пушкіна]], Я. Сьмелякова, М. Браўна, Н. Гільена, [[Паблё Нэруда|П. Нэруды]], сучасных італьянскіх паэтаў, раман [[Чынгіз Айтматаў|Ч. Айтматава]] «Буранны паўстанак» (1987), прозу [[Барыс Пастарнак|Б. Пастарнака]], Л. Лявонава і іншых.
 
Пераклаў на беларускую мову творы [[А. Пушкін]]а, Я. Сьмелякова, М. Браўна, Н. Гільена, П. Неруды, сучасных італьянскіх паэтаў, раман [[Чынгіз Айтматаў|Ч. Айтматава]] «Буранны паўстанак» (1987), прозу [[Б. Пастарнак]]а, Л. Лявонава і інш.
 
== Прэміі і ўзнагароды ==
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР імя Янкі Купалы (пасьмяротна, 1986) за кнігу вершаў «Мой сьвеце ясны».
 
== Літаратура ==
* Бугаёў Дз. Шматграннасьць. Мн., 1970;
* Сямёнава А. Гарачы сьлед таленту. Мн., 1979;
* Карамазаў В. I прадчуваньне, і лёс // Полымя, 1987. № 2;
* Барадулін Р. Стральцоў // БЭ ў 18 т. Т. 15. Мн., 2002.
 
== Спасылкі ==
* [http://lit-bel.org/by/news/2685.html/ Анатоль Сідарэвіч: Міхась Стральцоў — як празрыстае асеньняе паветра]
 
{{Накід:Пісьменьнік}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Стральцоў, Міхась}}
[[Катэгорыя:БеларускіяАсобы літаратарыпа альфабэце]]
[[Катэгорыя:Члены Саюза пісьменьнікаў СССР]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Менску]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1987 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі 23 жніўня]]
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1937 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 14 лютага]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Слаўгарадскім раёне]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Міхась_Стральцоў»