Каралявецкая дамова 1384 году: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Bot: Migrating 3 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2086064 (translate me) |
д шаблён |
||
Радок 1:
{{Бяз карткі|Дамова}}
'''Каралявецкая дамова 1384 году'''
Вітаўт, аб’яднаўшыся з Тэўтонскім ордэнам, вёў міжусобіцу са сваім стрыечным братам [[Ягайла
[[16 ліпеня]] [[1384]] году Вітаўт у другі раз ратыфікаваў Каралявецкую дамову ў Новым Марыенбэргу, новазбудаванай крыжацкай цьвердзі на беразе [[Нёман]]у<ref name="ref3">Ivinskis, Zenonas (1988) [1930]. «Vytauto jaunystė ir jo veikimas iki 1392 m.». in Paulius Šležas. Vytautas Didysis. Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija. pp. 25. [[OCLC]] [http://www.worldcat.org/title/vytautas-didysis/oclc/25726071 25726071] {{ref-lt}}</ref>. Зрэшты, пагадненьне было разарванае ў гэтым жа месяцы пасьля замірэньня Вітаўта і Ягайлы. Вітаўт зьнішчыў крыжацкія замкі і вярнуўся ў Літву. Падчас [[Грамадзянская вайна ў ВКЛ 1389—1392 гадоў|грамадзянскай вайны ў ВКЛ 1389—1392 гадоў]] Вітаўт ізноў папрасіў ваеннай дапамогі ў Тэўтонскага ордэна. [[19 студзеня]] [[1390]] году ён падпісаў [[Лыцкая дамова|Лыцкую дамову]], якая пацьвярджала Каралявецкую дамову, толькі дзеля таго, каб ізноў парушыць яе ў [[1392]] годзе<ref name="ref4">Urban, William (2006). Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center. pp. 197. ISBN 0-929700-56-2. {{ref-en}}</ref>. Вітаўт аддаваў Жамойць крыжакам яшчэ двойчы: паводле [[Салінская дамова|Салінскай дамовы]] (1398) і [[Рацёнскі дагавор|Рацёнскага дагавору]] (1404).
|