Нарадзіўся ў [[Вільня|Вільні]] ў сям'ісям’і чыноўніка<ref>http://arkushy.narod.ru/kalinouski/figures/zviazhdouski.htm Людвік Міхайлавіч Звяждоўскі (1829-18641829—1864). "«Тапор"»// "«Сьвіслацкія аркушы"»]</ref>. У войску з [[1845]]. Скончыў Акадэмію Генштаба ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурзе]] ў чыне паручніка інжынерных войск. З 1860 г. на службе ў Вільні. Быў прадстаўніком [[Чырвоныя (паўстаньне 1863—1864 гадоў)|«чырвоных»]] ў Вільні. Да кастрычніка 1862 году ўзначальваў віленскі паўстанцкі цэнтр (Камітэт Руху, Літоўскі правінцыяльны камітэт), меў уплыў на таварыства рускіх афіцэраў ў Польшчы. Пасля быў пераведзены ў [[Масква|Маскву]]<ref>http://arkushy.narod.ru/kalinouski/figures/zviazhdouski.htm Людвік Міхайлавіч Звяждоўскі (1829-18641829—1864). "«Тапор"»// "«Сьвіслацкія аркушы"»]</ref>. Падчас паўстаньня камандаваў паўстанцкім аддзелам ўу [[Магілёўская губэрня|Магілёўскай губэрні]], які быў сабраны з студэнтаў [[Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія|Горы-Горацкі земляробчага інстытута]]. Яму нават ўдалосяудалося на не працяглынепрацяглы тэрмін захапіць [[Горкі]]. [[6 траўня]] [[1863]] ягоны аддзел уступіў у бой з расейскімі войскамі і пацярпеў паразу. Сутыкнуўшыся зь недабразычлівасцюнядобразычлівасьцю ды не жаданьнемнежаданьнем ваяваць з боку тутэйшых жыхароў, распусьціў свой аддзел ды выехаў у [[Царства Польскае]]. Тут быў прызначаны галоўнакамандуючым войскамі Сандамірскага ваяводзтва, а таксама — кіраўніком дывізіі кракаўскай II-га Корпусу. Удзельнік [[Другая бітва пад Апатавам|другой бітвы пад мястэчкам Апатаў]] [[21 лютага]] [[1864 год]]у.
Паранены ў баі, захоплены на наступны дзень казачым патрулём, быў пакараны на сьмерць на рынку ў мястэчку Апатаў 23 лютага 1864 году{{Заўвага|Паводле іншых звестак 27 лютага 1864.}}<ref>[http://www.nasz-czas.lt/Fundacja/Wilnianie_w_publ/Wilnianie04_.html Біяграфія Зьвяждоўскага на старонках «Wielkiej Encyklopedii Powrzechnej»]</ref>.
