Імрэ Тэкэлі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/Imre_Thököly?oldid=553359154
 
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
д ну хоць аўгсбурскі правільна напісана
Радок 76:
|Імя пры нараджэньні =
|Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|25|9|1657|0|1}}
|Месца нараджэньня = [[Кежмарк]], [[Каралеўства Вугоршчына]], [[ГабзбурскаяГабсбурская манархія]]
|Дата сьмерці = {{Памёр|13|9|1705}}
|Месца сьмерці = [[Ізьміт]], [[Асманская імпэрыя]]
Радок 98:
}}
[[Файл:Central europe 1683.png|значак|300пкс|Княства Імрэ Тэкэлі (Княства Верхняй Вугоршчыны) ў 1683]]
'''Князь Імрэ Тэкэ́лі дэ Ке́жмарк''' ({{Мова-hu|Thököly/Tököly/Tökölli Imre}}, {{Мова-hr|Mirko Thököly}}, {{Мова-sr|Tekeli або Tekelija}}, {{Мова-sk|Imrich Tököli}}; [[25 красавіка]] [[1657]], [[Кежмарк]], [[Каралеўства Вугоршчына]], [[ГабзбурскаяГабсбурская манархія]] — [[13 верасьня]] [[1705]], [[Ізьміт]], [[Асманская імпэрыя]]) — вугорскі дзяржаўны дзяяч, кіраўнік [[Паўстаньне Тэкэлі|антыгабзбурскагаантыгабсбурскага паўстаньня]], [[Сьпіс валадароў Сяміградзьдзя|князь]] [[Сяміградзьдзе|сяміградзкі]], кароткачасовы [[васал]]ьны кароль [[Верхняя Вугоршчына|Верхняй Вугоршчыны]].
 
== Жыцьцяпіс ==
Імрэ Тэкэлі нарадзіўся ў [[Кежмарк]]у (цяпер [[Кежмарак]], [[Славаччына]]). Навучаўся ў [[Лютэранства|лютэранскім]] коледжы ў [[Прэшаў|Эпэр’ешы]].
 
У сьнежні 1670, калі ягоны бацька [[Іштван Тэкэлі]], удзельнік антыгабзбурскаеантыгабсбурскае {{Не перакладзена|Вэшэленская змова|Вэшэленскай змовы|hu|Wesselényi-összeesküvés}}, быў забіты імпэратарскімі войскамі пры абароне ўласнага [[Ораўскі замак|Арваскага замку]] (цяпер Ораўскі замак), Імрэ зьбег у [[Трансыльванія|Трансыльванію]], дзе атрымаў прытулак у сваяка {{Не перакладзена|Міхай Тэлекі|Міхая Тэлекі|hu|Teleki Mihály}}, вярхоўнага міністра [[Міхай I Апафі|Міхая Апафі]], [[Сьпіс валадароў Сяміградзьдзя|князя Трансыльваніі]]. Тут Тэкэлі наладзіў кантакты з уцекачамі з [[Каралеўская Вугоршчына|Вугоршчыны]] (цяперашняя Славаччына), якія ўскладалі на яго вялікія надзеі ў барацьбе з ГабзбургаміГабсбургамі. Незадаволенасьць дасягнула найвышэйшай кропкі, калі імпэратар [[Леапольд I (імпэратар Сьвятой Рымскай імпэрыі)|Леапольд I]] прыпыніў дзеяньне канстытуцыі, прызначыў [[Ёган Каспар фон Ампрынген|Ёгана Каспара Ампрынгена]] дыктатарам, пазбавіў 450 пратэстанцкіх сьвятароў сродкаў да існаваньня і яшчэ 67 асудзіў да пакараньня на [[галера]]х.
 
== Паўстаньне ==