'''Пурытанства''' — значная групоўка [[Ангельшчына|ангельскіх]] [[пратэстанцтва|пратэстантаў]] ў [[XVI стагодзьдзе|XVI]] і [[XVII стагодзьдзе|XVII стагодзьдзях]], якія ўключалі ангельскіх [[кальвінізм|кальвіністаў]], але не абяжоўвалісяабмяжоўваліся імі. Пурытанства ў гэтым сэнсе было заснавана некаторымі выгнаньнікамі духавенства падчас панаваньня [[Марыя I|Марыі]], неўзабаве пасьля ўзыходжаньня [[Лізавета I|Лізаветы I]] на ангельскі сталец у [[1558]] годзе, у якасьці актывістаў руху ў Царкве Ангельшчыны. Пазначэньне «пурытанскі» часьцяком няправільна выкарыстоўваецца, у прыватнасьці, заснаванае на дапушчэньні, што [[геданізм]] і пурытанства зьяўляюцца антонімамі. [1] Гістарычна, гэтае слова выкарыстоўваецца уніжальнапрыніжальна, каб ахарактарызаваць групу пратэстанцкіх экстрэмістаў падобных на [[катары|катараў]] у [[Францыя|Францыі]], і ў адпаведнасьці з [[Томас Фалер|Томасам Фалерам]] у сваёй «Царкоўнай гісторыі» адносіцца да [[1564]] году, калі арцыбіскуп [[Мэт’ю Паркер]] упершыню выкарыстаў яго<ref>[http://encyclopedia.jrank.org/PRE_PYR/PURITANISM_Lat_puritas_purity_.html «Puritanism (Lat. purit... - Online Information article about Puritanism (Lat. purit».] Encyclopedia.jrank.org. </ref>.
Дзейнасьць пурытанаў была строга абмежавана ў Ангельшчыне законамі, якія кантралявалі рэлігійную практыку, але іхныя погляды былі прынятыя суполкамі ў [[Нідэрлянды|Нідэрляндах]], а затым у [[Новая Ангельшчына|Новай Ангельшчыне]], эвангельскім духавенствам у [[Ірляндыя|Ірляндыі]], а затым ува [[Ўэйлз]]е. З часам погляды пурытанаў былі шырока распаўсюджаны сярод грамадзтва пропаведзямі й як частка сыстэмы адукацыі, у прыватнасьці, празь некаторыя з каледжаў [[Кембрыдзкі ўнівэрсытэт|Кембрыдзкага ўнівэрсытэта]].
