Ўільям Тындэйл: розьніца паміж вэрсіямі

'''ЎільямЎі́льям ТындэйлТы́ндэйл''' ({{мова-en|William Tyndale}}; [[1494]], [[Глостэршыр]], [[Ангельшчына]] — [[6 кастрычніка]], [[1536]], [[Вільвоордэ]], [[Брабант]], [[Сямнаццаць правінцыяў|17 правінцыяў]]) — ангельскі навуковец, які стаў выбітнай фігурай [[Рэфармацыя|пратэстанцкіх рэформаў]] у гады, якія папярэднічалі ягонаму [[сьмяротнае пакараньне|сьмяротнаму пакараньню]]. ЁнВядомы добра вядомы яеяк перакладчык [[Біблія|Бібліі]] на [[ангельская мова|ангельскую мову]], знаходзячыся пад уплывам працаў [[Эразм Ратэрдамскі|Эразма Ратэрдамскага]] й [[Мартын Лютэр|Мартына Лютэра]]<ref>A.C. Partridge, English Biblical Translation (London: Andrè Deutsch Limited, 1973),38–39, 52–52.</ref>.

Ўільям займаўся [[філялёгія]]й ўу [[Кембрыдзкі ўнівэрсытэт|Кембрыдзкім унівэрсытэце]] неўзабаве пасьля таго, як там працаваў Эразм Ратэрдамскі. Вывучыўшы сачыненьні Эразма, ён апынуўся пад моцным іхным уплывам і ўмацаваўся ў думцы, што людзі павінны мець магчымасьць чытаць Біблію на роднай мове. Пасьля таго як ангельскія царкоўныя ўлады перашкодзілі перакладу Бібліі на ангельскую, ён пачаў працаваць у [[Сьвятая Рымская імпэрыя|Сьвятой Рымскай імпэрыі]] на сродкі, атрыманыя ад лёнданскіх купцоў. Арыгінальнымі тэкстамі для перакладу Ўільям абраў Біблію на [[грэцкая мова|грэцкай мове]] й [[іўрыт|іўрыце]].

Да [[1525]] году Тындэйл скончыў пераклад [[Новы Запавет|Новага Запавету]], які, нягледзячы на ўсе забароны, адразу апыноўсяапынуўся запатрабаваным у [[Ангельшчына|Ангельшчыне]]. Пасьля гэтага пачаў пераклад [[Стары Запавет|Старога Запавету]]. Аднак, улады забаранілі пераклад Тындэйла, а лёнданскі біскуп скупіў вялікую колькасьць асобнікаў і зладзіў іхнаеіхняе ўрачыстае спаленьне. Тындэйл двойчы падвяргаў свой ​​пераклад Новага Запавету дбайнаму рэдагаваньню, а да [[1566]] году было выдадзенавыйшла саракавое па ліку выданьне.