Дамінік Татарка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Ушанаваньне памяці: крыніца — https://sk.wikipedia.org/wiki/Dominik_Tatarka?oldid=5237938
дапаўненьне, катэгорыі
Радок 33:
 
== Жыцьцяпіс ==
Нарадзіўся перадапошнім зь сямёх дзяцей у сям’і Ёзэфа Татаркі-Грэша і Соф’і Часнахавай, быў адзіным сынам. Бацьку, які загінуў у [[Першая сусьветная вайна|Першую сусьветную вайну]], ня памятаў.

Пачатковую школу скончыў у Плеўніку, працягнуў навучаньне ў гімназіі ў [[Нітра|Нітры]] і Чэхаславацкай рэальнай гімназіі ў [[Трэнчын]]е. Скончыў філязофскі факультэт [[Карлаў унівэрсытэт|Карлавага ўнівэрсытэту]] ў [[Прага|Празе]] (1938), у 1938—1939 навучаўся ў [[Парыж|парыскай]] [[Сарбона|Сарбоне]].
 
Падчас [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] выкладаў [[Француская мова|францускую]] і [[Славацкая мова|славацкую]] мовы ў [[Жыліна|жылінскай]] гімназіі і [[Турчанскі Сьвяты Марцін|Турчанскім Сьвятым Марціне]]. Таксама ў ваенны час далучыўся да [[Камуністычная партыя Чэхаславаччыны|КПЧ]], а напрыканцы вайны ўзяў чынны ўдзел у [[Славацкае нацыянальнае паўстаньне|нацыянальным паўстаньні]].
Радок 39 ⟶ 41:
Па сканчэньні вайны працаваў дзяржаўным службоўцам, рэдактарам газэтаў (напр. «Праўда»), мастацкім рэдактарам у выдавецтве «Tatran», сцэнарыстам Чэхаславацкай кінастудыі ў [[Браціслава|Браціславе]]. Па [[1948]] року далучыўся да будаваньня сацыялістычнага грамадзтва, аднак у [[1968]]—[[1969]] роках агітаваў за правядзеньне дэмакратычных рэформаў. Выступіў супраць [[Праская вясна|акупацыі Чэхаславаччыны]] савецкімі войскамі і стаў крытыкам таталітарызму.
 
У [[1969]] атрымаў званьне заслужанага дзеяча, аднак пасьля выхаду са складу Камуністычнай партыі ў [[1971]] быў выключаны са Зьвязу славацкіх пісьменьнікаў,. творыТворы ягоныя зьніклібылі выкінутыя зь бібліятэк, а за ім усталявала сачэньне [[Служба дзяржаўнай бясьпекі Чэхаславаччыны]]. Тым ня меней, Татарка падтрымліваў сувязь з дысыдэнцкім рухам, друкаваўся ў [[самвыдат]]ам і стаў адным зь нешматлікіх [[Славакі|славакаў]], хто падпісаў [[Хартыя 77|Хартыю 77]].
 
== Творчасьць ==
Літаратурай пачаў займацца яшчэ перад [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветной вайной]]. Першымі творамі стала проза «Дарога» і «Záchvevy duše», выдадзеныя ў школьным часопісе «Svojeť». Першай выдадзенай кнігай стала «У трывозе пошуку».
 
Творчасьць Дамініка Татаркі вызначаецца надзвычайным рэалізмам[[сюррэалізм]]ам, адмаўленьнем схематызму й ідэйным нэгатывізмам. У сваіх творах аўтар дзеліцца як уласным досьведам, так і спрабуе аналізаваць учынкі сваіх герояў і вырашаць грамадзкія й індывідуальныя праблемы. Акрамя прозы, апісваў і вандроўкі, а таксама некалькі значных артыкулаў па літаратуры.
 
Перакладаў з францускай мовы [[Альфрэд дэ Мюсэ|Альфрэда дэ Мюсэ]], [[Гі дэ Мапасан]]а й іншых. Напісаў некалькі сцэнароў фільмаў.
Радок 70 ⟶ 72:
[[Катэгорыя:Сябры Камуністычнай партыі Чэхаславаччыны]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Браціславе]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Томаша Масарыка]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Людавіта Штура]]