|
'''Апэтыт''' (ад [[Лацінская мова|лац]]. ''Appetitus'' — імкненьне, жаданьне) — адчуваньне, зьвязанае з патрэбай у [[ежа|ежы]], а таксама [[фізыялягічны мэханізм]], які рэгулюе паступленьне ў арганізм харчовых рэчываў.
Апэтыт цесна зьвязаны зь дзейнасьцю харчовага цэнтру, пераважна зь ягонымі аддзеламі ў [[гіпаталамусПадзрочча|гіпаталямусе]]е й кары вялікіх паўшар’яў [[галаўны мозаг|галаўнога мозгу]]. Апэтыт вызначаецца прыходнай у харчовай цэнтар інфармацыяй аб умовах [[харчаваньне|харчаваньня]], паступленьнi й засваеньні ежы, расходаваньні харчовых запасаў. Апэтыт ня вынікае за вычарпаньнем запасаў арганізму, а папярэджвае яго, таму шматлікія раздражняльнікі, якія фармуюць апэтыт, могуць зьмяняць сваё сыгнальнае значэньне ў адпаведнасьці са зьмяненьнем звыклага рэжыму харчаваньня.
Узбуджэньне апэтыту залежыць ад утрыманьня ў [[кроў|крыві]] прадуктаў прамежкавага абмену, узроўню засваеньня іх [[вуза|вузамі]]мі, ўтрыманьня ў тканках вады, стану тлушчавых запасаў, скарачэньняў пустога [[страўнік|страўніка]]а, паніжэньня тэмпэратуры цела, а таксама ад шматлікіх зьнешніх раздражняльнікаў, зьвязаных з умоўна-рэфлекторнай дзейнасьцю, як то выгляд і пах ежы, звыклая абстаноўка і іншыя. Тармажэньне апэтыту наступае ў выніку акта ежы, расцяжэньня сьценак страўніка ежай, ўсмоктваньня й засваеньня прадуктаў ейнага расшчапленьня, зьмены [[гармоны|гарманальнага]] фону.
[[Катэгорыя:ФізыялёгіяФізіялёгія]]
[[Катэгорыя:Харчаваньне]]
|
