Станіслаў Ягадынскі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
літаратура, дапаўненьне |
удакладненьне |
||
Радок 1:
'''Станісла́ў Серафі́н Ягады́нскі''' ({{
== Жыцьцяпіс ==
Сын зьбяднелага шляхціца са [[Жмудзь|Жмудзі]] гербу «[[Корвін]]». Наконт месца нараджэньня існуюць тры вэрсіі: [[Жамойць]], [[Гарадзеншчына]] або мястэчка [[Шарашоў]] [[
У [[1613]]—[[1618]] быў вучнем [[Віленская акадэмія|Віленскай езуіцкай акадэміі]]. Дзякуючы падтрымцы шляхціцаў Халецкіх у [[1619]] паступіў на [[Юрыспрудэнцыя|факультэт права]] ў [[Кракаўскі ўнівэрсытэт]], які скончыў у [[1620]] року. У [[1622]] працягнуў навучаньне ва [[Падуанскі ўнівэрсытэт|ўнівэрсытэтах Падуі]] і [[Балёнскі ўнівэрсытэт|Балёньні]].
Радок 15:
Першымі творамі, напісанымі падчас вучобы ў [[Віленская езуіцкая акадэмія|Віленскай езуіцкай акадэміі]], сталі [[панэгірык]]і, прысьвечаныя прадстаўнікам уплывовай беларускай знаці. Пазьней пісаў панэгірыкі таксама сваім апекунам-патронам Халецкім. Захаваліся некаторыя такія працы на [[Польская мова|польскай]] і [[Лацінская мова|лацінскай мовах]] зь немалой прысутнасьцю беларускіх словаў і выразаў, што й дало дасьледнікам падставу меркаваць пра ягонае беларускае паходжаньне.
Падчас пражываньня ў Італіі авалодаў італьянскай мовай, дзякуючы чаму ў 1628 року пераклаў на польскую мову [[лібрэта]] опэры [[Франчэска Качыні|Франчэска Сарачынэльлі]] «[[Выратаваньне Руджэра]]». Акрамя гэтага, перакладаў таксама «Трыюмф каханьня» [[Франчэска Пятрарка|Пятраркі]] і [[Гіём Дзю Бартас|Дзю Бартаса]]<ref>{{Спасылка
Аднак найперш Станіслаў Ягадынскі вызначыўся як польскі паэт-[[сатырык]] XVII стагодзьдзя. Вялікай папулярнасьцю карысталіся ягоныя зборнікі сатырычных эпіграмаў («Маскі масьленічныя і паўсюдныя…» (1619), «Грош пад заслонай і аздобай крылаў караля птушак арла князёў Радзівілаў…» (1620), «Дваранкі» (1621), «Каталіцкія песьні» (1638) і інш.)
| |||