Якуб Гейштар: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія, вікілінкі, катэгорыі
Радок 24:
|Жонка =
|Дзеці =
|Рэлігія = [[Каталіцтва|каталік]]
}}
'''ЯкубЯку́б КазімерКазі́мер СтаніслаўСтанісла́ў ГейштарГе́йштар''' — ({{Нарадзіўся|18|4|1827|6}}, маёнтак Мядэкшы [[Ковенскі павет|Ковенскага паветапавету]], цяпер Кедайнскі[[Кейданскі раён]] [[Летува|Летувы]] — {{Памёр|15|11|1897|3}}) — удзельнік [[паўстаньнеПаўстаньне 1863-18641863—1864 гадоў|паўстаньня 1863—1864]] на БеларусіЛітве (ЛітвеБеларусі) й Летуве, лібэральны публіцыст.
 
== Біяграфія ==
Скончыў Віленскі дваранскі інстытут, вучыўся на юрыдычным факультэце [[Пецярбурскі ўнівэрсытэт|Пецярбурскага ўнівэрсытэту]]. У якасьці чальца Ковенскага губэрнскага камітэту ўдзельнічаў у выпрацоўцы ўмоваў сялянскай рэформы, у [[1859]] годзе напісаў і выдаў за мяжой свой першы публіцыстычны твор — «Голас шляхціца да сваіх сабратаў пра сялянскую свабоду й уласнасьць». Па палітычных перакананьнях падтрымліваў групоўку «[[Белыя (паўстаньне 1863—1864 гадоў)|белых]]», быў адным з кіраўнікоў «белае» партыі на беларуска-літоўскіх землях. Узначальваў «[[Аддзел кіраўніцтва правінцыямі Літвы]]», утвораны пасьля сумнавядомага перавароту ў паўстанцкай арганізацыі.
 
Выступаў супраць [[Кастусь Каліноўскі|Каліноўскага]] й іншых рэвалюцыйных дэмакратаў, якія намагаліся павярнуць паўстаньне на шлях аграрнай рэвалюцыі. Арыштаваны ў ліпені 1863 г. Сьпярша высланы ва [[Уфа|Ўфу]], але затым вернуты для дадатковага сьледзтва й сасланы на 12 гадоў катаргі ў [[Сыбір]]. У 1872 г. вярнуўся на радзіму. Сьпярша жыў у [[Сувалкі|Сувалках]], пазьней у [[Варшава|Варшаве]], дзе ў [[1882]] годзе заклаў антыкварную кнігарню. Пакінуў пасьля сябе ўспаміны — каштоўную крыніцу па гісторыі паўстаньня 1863—1864 гадоў.
 
== «Успаміны» Гейштара ==
Радок 48:
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Гейштар, Якуб}}
[[Катэгорыя:Пахаваныя ў Варшаве]]
[[Катэгорыя:Паўстанцы 1863—1864 гадоў]]
[[Катэгорыя:Сасланыя ў Сыбір]]
 
[[be:Якуб Казімір Станіслаў Гейштар]]