Яўген Кулік: розьніца паміж вэрсіямі

| Месца нараджэньня = [[Менск]]

| Дата сьмерці = {{Памёр|12|1|2002}}

| Месца сьмерці = [[Менск]]

| Нацыянальнасьць =

| Грамадзянства = [[Беларусь]]

| Заняткі = [[жывапіс]], [[графіка]]

| Вучоба = [[Менская мастацкая вучэльня]] ([[1957]]), [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] ([[1963]])

| Плынь = [[этнаграфізм]]</br>(«На Паддашку»)

| Працы = «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» ([[1974]]), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» ([[1977]]), аркушы «На куцьцю» (паводле [[На куцьцю|паэмы]] [[Янка Купала|Янкі Купалы]] ([[1982]])) і «Памяці Алены Кіш» ([[1983]])

'''Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к''' (нар. [[31 кастрычніка]] [[1937]], [[Менск]]  — [[12 студзеня]] [[2002]], [[Менск]])  — беларускі мастак, кніжны графік, бібліяфіл. Мастацкі рэдактар часопісаў [[Бярозка (часопіс)|«Бярозка»]] і [[Вясёлка (часопіс)|«Вясёлка»]]. Аўтар рэканструкцыяў беларускіх замкаў, партрэтаў дзеячоў Беларушчыны. Адзін з заснавальнікаў суполкі [[Пагоня (мастацкая суполка)|«Пагоня»]].<ref name="rs">{{Спасылка | аўтар ''Курсіўны тэкст''= | прозьвішча = Студзінская| імя = Іна| аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 31 кастрычніка 2012| url = http://www.svaboda.org/content/article/24755884.html| загаловак = «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» | фармат = | назва праекту = Радыё Свабода| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref> Аўтар эталёна гербу «[[Пагоня]]» ў якасьці [[Герб Беларусі|дзяржаўнага гербу Рэспублікі Беларусь]] у 1991—1995 гг.<ref>http://www.svaboda.org/content/article/24756568.html</ref>

== Жыцьцяпіс ==

У [[1970-я]] гады Кулік меў смеласьць быць адкрытым і бескампрамісным нацыяналістам  — магчыма, адзіным у тагачасным Менску. Ён не быў ні ў камсамоле, ні ў камуністычнае партыі. Мінчук родам, ён гаварыў выключна па-беларуску.<ref name="har"/>

Апошнія гады жыцьця Яўгена Куліка былі надзвычай цяжкімі. У маладосьці гэта быў сапраўдны волат, баскетбаліст пад два метры ростам. Але з гадамі ў яго пачала праяўляцца рэдкая хвароба суставаў. Мастака нібыта скручвала, косткі рабіліся крохкімі. Раз, пасьлізнуўшыся ўзімку, Кулік атрымаў дванаццаць пераломаў...<ref name="har"/>

Пахаваны на [[Кальварыйскія могілкі|Кальварыйскіх могілках]] у [[Менск]]у. У лістападзе [[2005]] году на могілках быў адкрыты помнік Куліку.<ref>Альгерд Невяроўскі, [http://www.svaboda.org/content/article/802207.html На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку] // [[Радыё Свабода]], 6 лістапада 2005  г.</ref>

Вельмі вядомыя яго графічныя нізкі «Помнікі [[дойлідзтва]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзеншчыны]]», «Замкі Беларусі», «Храмы Беларусі», «Сьцяжынамі [[Язэп Драздовіч|Язэпа Драздовіча]]», [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|«Паўстаньне 1863  г. у Беларусі»]]. У [[1970-я|1970]]—[[1980-я|80-я]] гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» [[Максім Багдановіч|М. Багдановіча]], «Сонечны клубочак» [[Васіль Зуёнак|В. Зуёнка]]. Сапраўдным шэдэўрам мастака сталася кніга «Песьня пра зубра» [[Мікола Гусоўскі|М. Гусоўскага]].

Разам са сваім аднадумцам, [[Лявон Баразна|Л. Баразной]] Кулік стварыў цэлую нацыянальна-рамантычную плынь у беларускім паваенным мастацтве.<ref name="har"/>

== Асоба ==

* [[Уладзімер Арлоў]], [http://www.svaboda.org/content/Transcript/775281.html Яўген Кулік] // [[Радыё Свабода]], [[31 кастрычніка]] [[2006]]

* [http://bel-art.by/news/press16.php Выстаўка твораў Яўгена Куліка  — «Кніжнік» ]] на сайце [http://bel-art.by Беларт]

* [http://www.svaboda.org/content/article/24755884.html І. Студзінская. «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны»] на сайце [http://www.svaboda.org «Радыё Свабода»]