'''Усто́йлівая адзі́нка''' — асноўны аб’ект вывучэньня [[фразэалёгія|фразэалёгіі]].
Пры вызначэньні тэрміна ўстойлівая адзінка прапануюцца самыя розныя лінгвістычныя крытэрыі, але большасцьбольшасьць існуючых канцэпцыяў арыентуецца пры гэтым на пералічэньне катэгарыяльных якасьцей гэтай адзінкі. Яны зводзяцца да наступных:
* неаднаслоўнасьць;
Радок 7:
* наяўнасьць комплексу экспрэсіўных характарыстык;
* устойлівасьць;
* у сынтаксічнайсынтаксычнай структуры сказу [[фразэалягізм]]ы могуць замяшчаць словы; прыказкі па пабудове нагадваюць сказ.
КалiКалі разглядаць устойлівую адзінку ў вузкім сэнсе, то сынанімічным тэрмінам стала найменьне [[фразэалягізм]]. Фразэалягізм — гэта ўстойлівая, узнаўляльная, не менш як двухкампанэнтная моўная адзінка, якая спалучаецца са словамі свабоднага ўжываньня і мае цэласнае значэньне, ня роўнае суме значэньняў яе кампанэнтаў. Прыклад: ''сёмая вада па кісялі''.
У шырокiмшырокім сэнсе ўстойлівая адзінка аб’ядноўвае iі фразэалягізмы, iі [[прыказка|прыказкiпрыказкі]].
