Шчупак звычайны: розьніца паміж вэрсіямі

'''Шчупак звычайны''' ([[лацінская мова|па-лацінску]]: ''Esox lucius''), рыба сям. шчупаковых. Пашыраны ў прэсных водах [[Эўразія|Эўразіі]] iі [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыкі]]. Жыве звычайна ў прыбярэжнай зоне, у водных зарасьнiкахзарасьніках, у непраточных цiці слабапраточных водах. На БеларусiБеларусі трапляецца паўсюдна.

Даўжыня да 1,5 м, маса да 35 кг (звычайна да 1 м iі 8 кг). Цела тарпедападобнае, галава вялікая, пашча шырокая. Афарбоўка зьменлiваязьменлівая, залежыць ад асяродзьдзя: шэра-зеленаватая, шэра-жаўтаватая, шэра-бурая, сьпiнасьпіна цямнейшая, бакiбакі з буйнымiбуйнымі бурымiбурымі цiці алiўкавымiаліўкавымі плямамiплямамі, якiяякія ўтвараюць папярочныя палосы. Няпарныя плаўнiкiплаўнікі жаўтавата-шэрыя, бурыя з цёмнымiцёмнымі плямамiплямамі; парныя - аранжавыя. КормiццаКорміцца пераважна рыбай. Аб'ект промыслу iі развядзеньняразьвядзеньня.

У продаж паступае ў жывым, ахалоджаным, замарожаным і кансэрваваным выглядзе. Мяса касьцістае, часам пахне цінай, утрымлівае 18,4 % бялку, 1,1 % тлушчу. Вялікую і сярэднюю шчуку часцейчасьцей за ўсё выкарыстоўваюць рубленай (для рыбных катлетаў, хрыкадэлькі) і фаршыраванай, дробную (дробных шчупакоў масай каля 200—300 грамаў) адварваюць у <!-- пряном-->наступным адвары: на 1  кг рыбы 0,75 л вады, па 1 карэньчыку (морква, пятрушка, селер), 1 цыбуліна, 3 гарошыны чорнага і 1 гарошына душыстага перца, 1 лаўровыляўровы ліст; усё разам варыцца 5—7 хвілінаў, затым у адвар кладуць рыбу і вараць да гатоўнасьці (прыкладна 20 хвілінаў), абавязкова на слабым вагні, не дапускаючы моцнага кіпеньня, затым рыбу вымаюць шумоўкай, выкладваюць на разагрэтае блюда, пасыпаюць зелянінай пятрушкі і падаюць з адварным картапляным і сьметанковым маслам. Дробнага шчупака можна таксама смажыць, выкарыстоўваць для вухі.