Люцыян Жалігоўскі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.2) (робат дадаў: fi:Lucjan Żeligowski |
лацінскае i, артаграфія |
||
Радок 67:
=== Вайна за незалежнасьць Польшчы ===
Калі 9 верасьня 1915 року пачалося фармаваньне польскае адзінкі пры расейскім войску – Польскае брыгады стральцоў, па уласнай просьбе перайшоў да брыгады, дзе стаўся
Па [[Лютаўская рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|лютаўскай рэвалюцыі ў 1917]] у сувязі з ростам рэвалюцыйных настрояў у расейскім войску наступіла рэарганізацыя Дывізіі польскіх стральцоў у 1 Польскі корпус, а палкоўнік Жалігоўскі быў
Жалігоўскі выехал тады да [[Кіеў|Кіева]], дзе увайшоў у склад [[Найвышэйшы польскі вайсковы
Сярод створаных тады ў Расеі адзінак паўстала ў 1918
У красавіку 1919 дывізія ўвайшла ў склад францускага інтэрвэнцыйнага корпусу. У красавіку і траўні 1919 яна праводзіла баі з адзінкамі [[Чырвоная Армія|Чырвонае Арміі]] і разам з корпусам сышоў да [[Адэса|Адэсы]], скуль перайшоў да [[Бэсарабія|Бэсарабіі]]. 23 траўня 1919 дывізія была зьнята
У Войску Польскім быў спачатку
=== Сярэдняя Літва ===
Усьцешаны сяброўствам і даверам [[Юзэф Пілсудзкі|Юзэфа Пілсудзкага]], ад кастрычніка 1920 камандаваў [[1-я беларуска-літоўская дывізія|1-я Беларуска-літоўскай дывізіяй]], якую падняў на вядомы [[Бунт Жалігоўскага|«бунт»]]. У выніку бунту [[9 кастрычніка]] [[1920]] году заняў [[Вільня|Вільню]] і сфармаваў [[Часовая кіраўнічая камісія Сярэдняй Літвы|Часовую кіраўнічую камісію]] [[Сярэдняя Літва|Сярэдняе Літвы]], якая была абвешчаная як ''самастойная і незалежная ад Польшчы дзяржава''. За часам той апэрацыі "выказаў непаслухмянасьць" Найвышэйшаму правадыру. У рэчаіснасьці гэта была акцыя, ідэя якое належала [[Юзэф Пілсудзкі|Юзэфу Пілсудзкаму]] і мела мэтай далучэньне [[Вільня|Вільні]] да Польшчы праз пасярэдні стан. У тагачаснай складанай палітычнай сытуацыі польскай дзяржаве афіцыйна весьці збройныя дзеяньні было ня вельмі зручна. У кастрычніку 1920 Жалігоўскі атрымаў [[Ганаровыя грамадзяне Варшавы|ганаровае грамадзянства места Варшавы]].
{{Цытата|9 кастрычніка 1920 г… заняў Вільню не польскі генэрал Жалігоўскі, а [[літвін]] Жалігоўскі. Мараю гэтага апошняга было жыць сярод суайчыньнікаў на літоўскай зямлі. Я не вылучаў сярод іх ні палякаў, ні русінаў, ні жмудзінаў. Будучы літвінам, я ніколі не пераставаў быць палякам. Два гэтыя паняцьці
=== Служба ў Войску Польскім ===
Радок 89:
[[31 траўня]] [[1924]] [[Прэзыдэнт Польскае Рэспублікі]] [[Станіслаў Вайцяхоўскі]] на ўнёсак [[Міністэрства Народнае Абароны|міністра вайсковых справаў]], [[генэрал|ген.]] [[Уладыслаў Сікорскі|Уладыслава Сікорскага]] падвысіў яго да годнасьці генэрала броні <ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 32 z 02.04.1924 r.</ref>.
[[27 лістапада]] [[1925]] атрымаў пасаду міністра вайсковых справаў у
# заканчэньня ўсялякіх вайсковых апэрацыяў,
# вяртаньне вайсковых аддзелаў, узяўшых удзел у здарэньнях да нармальнага стану,
# раззбраеньне цывільных аддзелаў, уцягнутых у падзеі,
# урэгуляваньне усялякіх стратаў матэрыялу, які фармуе мабілізацыйнае
# заспакаеньня вайсковых аддзелаў і афіцэрскага корпусу.
Радок 103:
Быў старшынём камісіі па усталёўцы помніку [[Адам Міцкевіч|Адаму Міцкевічу]] ў Вільні. Камітэт ладзіў у 1930 року конкурс, пераможцам якога у ліпені 1931 року быў абвешчаны [[Генрык Куна]].
[[25 жніўня]] [[1939]] року,
{{Цытата|Генэрал Люцыян Жалігоўскі — маршалу Польшчы. Пане Маршалу! Я даводжу паслушэнства да пана Маршала! Хаця я ёсьць старым чалавекам, але Бог захаваў мае сілы і здароўе, якія буду шчасьлівы ўжыць пана Маршала да барацьбы з вечным ворагам Польшчы. Люцыян Жалігоўскі, генерал.|<ref>{{Спасылка | аўтар = Mieczysław Machulak| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.nn.by/2000/41/14.htm| загаловак = Turgiele| фармат = | назва праекту = Soleczniki.pl| выдавец = Mieczysław Machulak| дата = 13 чэрвеня 2011 | мова = pl| камэнтар = }}</ref>}}
| |||