Сьвяты Марцін: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.2+) (робат зьмяніў: zh:都爾的瑪爾定
артаграфія; – непацьверджаныя зьвесткі
Радок 9:
Адкуль такая трывалая сувязь Марціна з [[гусь|гусямі]]? У [[371]] годзе памёр біскуп гальскага гораду Тур. Святары і цывільныя вернікі прагнулі бачыць на турскай катэдры менавіта Марціна, але ён не хацеў пакідаць свой прыстанак. Тады яго прыхільнікі ўжылі падман. Адзін з паважаных грамадзянаў Тура папрасіў, каб Марцін, які славіўся цудоўнымі аздараўленнямі, адведаў ягоную хворую жонку. Заманіўшы пустэльніка да сябе пад такім годным прэтэкстам, турскія мяшчане гвалтам зацягнулі яго ў катэдру і пакорна-настойліва ўпрасілі, каб прыняў годнасць біскупа. Пасля доўгіх намоваў ён урэшце пагадзіўся і [[4 ліпеня]] [[371]] года быў высвячаны на біскупа Тура.
Народная традыцыя сцвярджаесьцьвярджае, што Марцін спачатку здолеў уцячы ад сваіх надакучлівых прыхільнікаў і схавацца ў гусятніку, але колішнія выратавальнікі Рыму выдалі яго сваім гергетаннемгергетаньнем. Таму першым учынкам разгневанага Марціна на новай пасадзе быў нібыта загад засмажыць адну са «здрадніц». Паводле іншай легенды, гусі аднойчы перапынілі казаннеказаньне Марціна, чым і наразілі ягоны гнеў. Афіцыйная каталіцкая агіяграфія на гэты конт маўчыць — сапраўды, такі імпульсіўны ды помслівыпомсьлівы учынак дрэнна стасуецца з хрысціянскіміхрысьціянскімі разважнасцюразважнасьцю ды стрыманасцюстрыманасьцю. Хутчэй за ўсё, гэтая легенда паўстала значна пазнейпазьней за рэальныя падзеі, праз шмат гадоў па смерцісьмерці святогасьвятога. Але ж на чымсьці такое трывалае атаясамліваннеатаясамліваньне Марціна з гусямі мусіць грунтавацца? Мо справа ў тым, што гусі лічыліся ў рымлянаў свяшчэннымі птушкамі Марса, у гонар якога і быў названы будучы святысьвяты? На біскупскай пасадзе Марцін праявіў сябе бескампрамісным змагаром з паганствам, руйнуючы капішчы паганскіх багоў і ўсяляк выкараняючы старыя вераваннівераваньні. Ці не сімвалізуесымбалізуе прыпісаная яму нянавісцьнянавісьць да гусей свядомае ды паслядоўнаепасьлядоўнае адрачэннеадрачэньне ад рымскага паганства, ад традыцыі, у якой намагаліся яго выхаваць бацькі — якіх Марціну, дарэчы, незадоўга да іх смерцісьмерці ўдалося схіліць да хросту?
 
Сьвяты Марцін памёр [[8 лістапада]] [[397]] году ў заснаваным ім кляштары Мармуцье за 14 км ад Туру, а праз тры дні яго цела перавезлі Луарай[[Люара]]й у Тур і ўрачыста пахавалі — таму дзень яго памяці святкуюць менавіта 11 лістапада. Зь цягам часу ён быў абвешчаны сьвятым патронам [[Францыя|Францыі]]. Каля 700 населеных пунктаў Францыі, а таксама больш за 3600 францускіх парафіяў носяць ягонае імя. У [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] Марцін быў адным з самых папулярных сьвятых, якому было прысьвечана больш за 200 касьцёлаў (большая частка гэтых парафіяў, прынамсі ў [[Польшча|Польшчы]], захавалася да нашых дзён). Шмат стагодзьдзяў ягоны дзень быў абавязковым касьцёльным сьвятам. Найбольш гарлівыя каталікі ў Рэчы Паспалітай захоўвалі саракадзённы [[пост]] перад [[Божае Нараджэньне|Божым Нараджэньнем]], які пачынаўся адразу па Сьвятым Марціне, [[12 лістапада]], як аналаг [[Вялікі Пост|Вялікага Посту]] перад Вялікднём.
 
Атрыбуты: плашч ? (гусі рачэй неафіцыйны?)
 
Патрон: Тура, Паноніі, млынароў{{Няма крыніцы}}
 
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Martin of Tours|выгляд=міні}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Марцін}}