Ян Корсак (сын Рыгора): розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: ru:Голубицкий-Корсак, Ян Григорьевич |
дапаўненьне |
||
Радок 30:
| Колер загалоўку =
}}
'''Ян Корсак''' (каля [[1560]]
== Біяграфія ==
Прадстаўнік [[Галубічы|галубіцкай]] лініі шляхецкага роду [[Корсакі|Корсакаў]] гербу ўласнага, сын [[Рыгор Корсак|Рыгора]].
У [[1598]]—[[1620]] займаў пасаду харунжага полацкага, да [[1611]]
[[29 ліпеня]] [[1622]] падаў на зацьверджаньне ў [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўны Трыбунал]] «''фундацийный запис на церковь хрестьянскую греческую русскую в именю Голубичах… належачий отцам законникам набоженства греческого веры старожитное хрестьянское русское''»<ref>Археографический сборник документов, относящихся к Северо-Западной Руси. Т.10. — Вильна, 1874. С. 248.</ref>. Вытрымка з дакумэнту:
{{Цытата|Маючы я церковь в именю и местечку моим названом Голубичах…даю, дарую и на вечные часы фундую на честь и хвалу пану Богу в Троице единому на церковь мою Голубичскую имение мое Карачаново…и фольварок Вороново», с тем условием, что подавцом тое церкви Голубицкое нихто инши, только я сам, а по мне малжонка, дети и потомство мают бытии вечные часы… и церковь мают быть держачими законницы набоженства греческого веры старожитное}}
Таксама меў намер заснаваць у [[Галубічы|Галубічах]] манастыр, дзеля чаго ўзьвёў у мястэчку адпаведны будынак. Непрацяглы час у ім жылі манахі, аднак потым яны перабраліся ў Вільню, па чым царква дзейнічала як прыходзкая. Спачыў у гэтай царкве, аднак у [[1626]] манахі парэшткі ягоныя перанесьлі ў капліцу Сьвятога Лукі пры Віленскім Траецкім манастыры<ref>Ярошевич А. [http://artmuseum.by/ru/research/soobshheniya-naczionalnogo-xudozhestvennogo-muzeya-respubliki-belarus,-vyipusk-7/«raspyatie»-iz-golubich-(k-probleme-stilya-i-datirovki) «Распятие» из Голубич] // Сообщения Национального художественного музея Республики Беларусь. Вып. 7, 2008. С. 9.</ref>.
== Крыніцы ==
| |||