'''Навуко́вы мэ́тад''' — сукупнасьць асноўных спосабаў атрыманьня новых [[веды|ведаў]] у рамках любой [[навука|навукі]].
Мэтад уключае ў сябе спосабы [[дасьледаваньне|дасьледаваньня]] [[фэномэн]]аў, сыстэматызацыю, карэктоўку новых і атрыманых раней ведаў. Высновы робяцца з дапамогай правіл і прынцыпаў развагі на аснове эмпірычных (назіраных і [[вымярэньне|вымяраных]]) дадзеных аб аб'екцеаб’екце. Базай атрыманьня дадзеныхзьвестак зьяўляюцца назіраньні і [[экспэрымэнт]]ы. Для тлумачэньня назіраных [[факт]]аў высоўваюцца [[гіпотэза|гіпотэзы]] і будуюцца [[тэорыя|тэорыі]], на падставе якіх фармулююцца высновы і здагадкі. Атрыманыя [[прагноз]]ы правяраюцца экспэрымэнтам або зборам новых фактаў.
Важным бокам навуковага мэтаду, яго неад'емнайнеад’емнай часткай для любой навукі, зьяўляецца патрабаваньне [[аб'ектыўнасьцьаб’ектыўнасьць|аб'ектыўнасьціаб’ектыўнасьці]], выняткоўвалае суб'ектыўнаесуб’ектыўнае тлумачэньне вынікаў. Не павінны прымацца на веру якія-небудзь сьцьвярджэньні, нават калі яны зыходзяць ад аўтарытэтных навукоўцаў. Для забесьпячэньня незалежнай праверкі, праводзіцца дакумэнтаваньне назіраньняў, забясьпечваецца даступнасьць для іншых навукоўцаў усіх зыходных дадзеныхзьвестак, мэтодык і вынікаў дасьледаваньняў. Гэта дазваляе неня толькі атрымаць дадатковае пацьверджаньне шляхам узнаўленьня экспэрымэнтаў, але і крытычна ацаніць ступень адэкватнасьці ([[Валіднасьцьваліднасьць|валіднасьці]]) экспэрымэнтаў і вынікаў у дачыненьні да правяранай тэорыі.
Дзеля найбольшай адназначнасьці у навуковым мэтадзе прынята выкарыстаньне дакладнай спецыяльнай тэрміналёгіі, крыніцай якой зьяўляецца працэдура [[Трансьлітарацыя|трансьлітарацыі]] з [[Грэцкая мова| грэцкай]] і [[Лацінская мова| лацінскай]] моваў.
