Спадарожнікі Ўрана: розьніца паміж вэрсіямі

Па традыцыі спадарожнікам Урана даюць імёны герояў п'ес [[Вільям Шэкспір|Вільяма Шэкспіра]]. Але [[Арыэль (спадарожнік Урана)|Арыэль]] і [[Умбрыэль (спадарожнік Урана)|Умбрыэль]] названыя ў гонар персанажаў паэмы [[Аляксандар Поуп|Аляксандра Поупа]] «Выкраданьне пасмы». Шэраг астэроідаў маюць імёны, супадальныя з імёнамі спадарожнікаў Урана (напрыклад, Тытанія, Дездемона і інш.), што можа прыводзіць да блытаніны. Акрамя таго, традыцыйнае напісаньне імёнаў у расейскіх перакладах Шэкспіра часам моцна адрозніваеццаадрозьніваецца ад ангельскай транскрыпцыі, што можа прыводзіць да розначытаньняў у назвах спадарожнікаў.

У сыстэме Ўрана маецца 4 буйных спадарожніка дыяметрамдыямэтрам больш 1000 км ([[Арыэль (спадарожнік Урана)|Арыэль]], [[Абэрон (спадарожнік Урана)|Абэрон]], [[Тытанія (спадарожнік Урана)|Тытанія]], [[Умбрыэль (спадарожнік Урана)|Умбрыэль]]), а таксама [[Міранда (спадарожнік Урана)|Міранда]] дыяметрамдыямэтрам 472 км. Астатнія спадарожнікі значна менш.

Дадзеныя «Ваяджэра» сьведчаць аб геалагічнайгеалягічнай актыўнасьці некаторых спадарожнікаў (асабліва Міранды і Арыэля). Мяркуецца наяўнасьць [[крыавулканізмкрыавульканізм]]а на некаторых зь іх (прынамсі ў мінулым).

Усе буйныя спадарожнікі Ўрана заўсёды звернутыязьвернутыя да яго адным бокам.

[[Выява:Moons of Uranus.jpg|550px550пкс|centerцэнтар|Найбуйныя спадарожнікі Ўрана. Усе яны даволі цёмныя, бо падвяргаюцца ўздзеяньнюўзьдзеяньню зараджаных часціцчасьціц.]]

У [[1977]] былі адкрытыя слабыя кольцы вакол плянэты. Найболей прыкметных кольцаў 9, прычым самае шырокае (некалькі дзясяткаў кіламетраўкілямэтраў) — кольца ε — мае радыусрадыюс 51 тыс. км. Кольцы вузкія, з шырокімі шчылінамі паміж імі. Яны, відаць, складаюцца з адносна буйных элементаўэлемэнтаў (у асноўным больш 10 см). Цікаўна, што ў [[1789]] астраном [[Уільям Гершэль|У.Гершэль]] адлюстраваў Уран з кольцамі і зрабіў запіс: «Кольца кароткае, не такое, як у Сатурна». Прычым кольцы ў яго паказаныя прыкладна ў тым ракурсе, дзе яны сапраўды знаходзілася ў 1789 г. Але адмыслоўцы лічаць гэты запіс памылкай: убачыць кольца ў тэлескоп Гершэль ня мог (сам Гершэль пасьля таксама прызнаваў, што гэта быў аптычны зман).

Сыстэма Ўрана валодае незвычайнай асаблівасьцю: плоскасьці арбіт спадарожнікаў і кольцаў моцна нахіленыя адносна плоскасьці [[Экліптыка|экліптыкі]] (сам Уран таксама круціцца, як бы «лежучы на боку»). Цяпер паўднёвае канцавоссеканцавосьсе сыстэмы накіраваны прыкладна на [[Сонца]]. Такім чынам, паўночныя паўшар'і ўсіх буйных спадарожнікаў знаходзяцца ў цені, а ў паўднёвых назіраецца доўгі палярны дзень, які дасягае 42 зямных гадоў.

Большасьць спадарожнікаў (у тым ліку ўсё буйныя) і кольцы Ўрана маюць даволі цёмную паверхню, што тлумачаць іх размяшчэньнемразьмяшчэньнем у [[Радыяцыйны пояс|радыяцыйных паясах]] плянэты і сталым бамбаваньнем зараджанымі часціцамічасьціцамі.

Усе спадарожнікі Ўрана (як і іншыя [[спадарожнікі плянэт]] [[Сонечная сыстэма|Сонечнай сыстэмы]], за выключэньнем [[Тытан (спадарожнік)|Тытана]]) не валодаюць шчыльнай атмасферай; пакуль не атрымалася выявіць нават слядоўсьлядоў разрэджанай атмасферыатмасфэры.

== ПараметрыПарамэтры спадарожнікаў Урана ==

(размеркаваныяразьмеркаваныя па ступені аддаленасьці ад плянэты, найбуйныя вылучаныя, знак пытаньня адлюстроўвае прыблізнасьць лічбы)

! style="background:#efefef;"| ДыяметрДыямэтар (км)

! style="background:#efefef;"| Вялікая паўвось<br>(радыусрадыюс) арбіты, км

[[Катэгорыя:Спадарожнікі Ўрана|* ]]