Эдуард Самуйлёнак: розьніца паміж вэрсіямі

|Памёр = {{Памёр|12|2|1939}}, [[Менск]]

|Грамадзянства =

|Род дзейнасьці =

|Гады актыўнасьці =

|Напрамак =

|Жанр = аповесьць, апавяданьне, раман

|Мова = беларуская

|Мова2 =

|Дэбют = «Партызан» // «Чырвоная Полаччына», [[1928]]

|Значныя творы =

|Прэміі = {{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу}}

|Узнагароды =

|Подпіс =

|Апісаньне подпісу =

|ВікіКрыніца =

|ВікіКрыніца пераклады на беларускую =

|Палічка =

|Сайт =

'''Эдуард Людвікавіч Самуйлёнак''' ({{Нарадзіўся|5|8|1907|0|1}}, [[Санкт-Пецярбург]]  — {{Памёр|12|2|1939}}, [[Менск]])  — [[беларус]]кі [[празаік]], [[драматург]].

Нарадзіўся ў рабочай сям'ісям’і. Вучыўся ў Петраградзкай польскай гімназіі. Юнацкія гады правёў на радзіме бацькі ў вёсцы Бандзелі [[Верхнядзьвінскі раён|Верхнядзвінскага раёна]], куды маці пасьля мабілізацыі мужа ў [[Чырвоная Армія|Чырвоную Армію]] ([[1918]]) пераехала на сталае жыхарства. Хадзіў пільшчыкам па вёсках, займаўся самаадукацыяй. Уваходзіў у нефармальнае аб'яднаньнеаб’яднаньне [[ТАВІЗ]]<ref>{{артыкул|аўтар=Юрэвіч, Л.|загаловак=Тавізаўцы. Пра лёсы ўдзельнікаў аднаго літаратурнага аб'яднаньня|арыгінал=|спасылка=http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=479|аўтар выданьня=|выданьне=Роднае слова|тып=|месца=|выдавецтва=|год=1997|выпуск=|том=|нумар=11|старонкі=160—169|isbn=}}</ref>. Загадваў хатай-чытальняй, быў сакратаром камсамольскай ячэйкі Росіцкага сельсавета. У [[1929]]—[[1930]] служыў у Чырвонай Арміі. Працаваў у рэдакцыях газэт «Чырвоная Полаччына» ([[1930]]-—[[1933]]), «[[Літаратура і мастацтва]]» ([[1934]]-—[[1939]]).

У [[1934]] ён пераехаў у [[Менск]], дзе цалкам заняўся літаратурнай працай. З ініцыятывы [[Максім Горкі|Максіма Горкага]] ў траўні [[1935]] разам зь [[Віталь Вольскі|Віталем Вольскім]], [[Мікола Хведаровіч|Міколам Хведоровічам]] і [[Барыс Мікуліч|Барысам Мікулічам]] паехаў у [[Грузія|Грузію]] для абмену творчым вопытам і ўстанаўленьня культурных сувязей паміж братнімі рэспублікамі, вынікам чаго зьявіліся нарысы «Сакрэт Кварцхелія», «Аджарыс - — Цхалі», «Радзіма марганца» і першая кніга рамана «Будучыня» ([[1936]]—[[1938]]). Пахаваны на [[Вайсковыя могілкі|Вайсковых могілках]].

Аўтар п'есп’ес «Сяржант Дроб» (інсцэніроўка аповесьці «Тэорыя Каленбрун», апублікавана і пастаўлена [[БДТ-3]] у 1935), «Пагібель воўка» (паводле аднайменнага рамана, 1939, тады ж пастаўлена ў [[БДТ-1]] і БДТ-2).

Асноўная тэма творчасьці Э. Самуйлёнка  — рэвалюцыйныя традыцыі і заканамернасьці іх разьвіцьця ў практыцы сацыялістычнага будаўніцтва. Для твораў аўтара характэрныя элемэнты прыгодніцтва.

* Самуйлёнак Эдуард // Беларускія пісьменнікі: Біябібліягр. слоўн. У 6 т. Т. 5. Пестрак  — Сяўрук / Б 43 Ін-т літ. імя Я. Купалы АН Беларусі; Беларус. Энцыкл.; Нацыянальны навукова-асветны цэнтр імя Ф. Скарыны. Пад рэд. А.  В.  Мальдзіса; Рэдкал.: І.  Э.  Багдановіч і інш.  — Мн.: БелЭн, 1995.  — С. 251—252.  — 480  с ISBN 5-85700-168-4