Алесь Белакоз: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
стыль |
– файл |
||
Радок 1:
{{Асоба
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
}}
'''Алесь Белакоз''' ([[11 лістапада]] [[1928]] в. [[Ляткі]], [[Ваўкавыскі павет (1921—1939)|Ваўкавыскі павет]],
==Жыцьцяпіс==
Нарадзіўся ў
У кастрычніку [[1944]] году пачаў вучыцца ў расейскай школе № 1 [[Ваўкавыск]]
==Грамадзкая дзейнасьць==
Радок 59:
У [[1966]] годзе разам з вучнямі выдаў першы нумар машынапіснага літаратурна-краязнаўчага альманаху «Праменьчык». Выданьне выходзіла раз на два гады. Усяго да канца [[1980]]-х гадоў было выдадзена 14 нумароў, па 4 асобнікі кожны. У [[1968]] годзе ініцыяваў адкрыцьцё на базе кабінэта беларускай мовы і літаратуры літаратурна-краязнаўчага музэю. Музэй складаўся зь літаратурнага, этнаграфічнага аддзелаў, аддзела гісторыі Гудзевіцкай школы, а таксама «небясьпечных» аддзелаў гісторыі [[Беларуская Сялянска-Работніцкая Грамада|Беларускай Сялянска-Работніцкай Грамады]] і [[Камуністычная партыя Заходняй Беларусі|КПЗБ]]. З [[1990]] году Гудзевіцкі літаратурна-этнаграфічны музэй набыў статус дзяржаўнага. Музэй налічвае больш за 12 тысяч экспанатаў, сабраных Белакозам разам з вучнямі. Распрацаваў спэцыяльную мэтодыку далучэньня вучняў да літаратурна-краязнаўчага пошуку, музэйнай справы і праз гэта да каштоўнасьцяў беларускай гісторыі і культуры.<ref name="slounik"/>
За актыўную дзейнасьць па зьбіраньні нацыянальнай спадчыны і распаўсюджаньні беларускай мовы неаднойчы адчуваў уціск з боку кіраўніцтва мясцовых аддзелаў адукацыі, а таксама [[Камітэт дзяржаўнай бясьпекі|КДБ]].<ref name="slounik"/>
==Бібліяграфія==
Радок 68:
== Крыніцы ==
{{
== Літаратура ==
|