Вэрнэр Карл Гайзэнбэрг: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль |
дапаўненьне, артаграфія |
||
Радок 21:
'''Вэ́рнэр Карл Га́йзэнбэрг''' ({{мова-de|Werner Karl Heisenberg}}; [[5 сьнежня]] [[1091]], [[Вюрцбург]], [[Нямеччына]] — [[1 лютага]] [[1976]], [[Мюнхэн]], [[Нямеччына]]) — нямецкі фізык-тэарэтык, ляўрэат [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскае прэміі]] ([[1932]]), за ''фундамэнтальны ўнёсак у стварэньне [[квантавая мэханіка|квантавае мэханікі]]''.
== Жыцьцё
===Пачатак кар'еры===
Радок 30:
===Гётынген, Капэнгаген і Ляйпцыг ===
З 1924 па 1927 гады, Гайзенбэрг быў [[прыватдацэнт|прыватдацэнтам]] у [[Гётынген|Гётынгене]]. Пачынаючы з 17 верасьня 1924 году па 1 траўня 1925 году, пры падтрымцы таварыства "Міжнародны адукацыйны фонд Ракфэлера" {{мова-en|International Education Board Rockefeller Foundation}}, праводзіў сумесныя дасьледаваньня разам з[[Нільс Бор|Нільсам Борам]] дырэктарам [[інстытут Тэарэтычнай Фізыкі унівэрсытэту ў Капэнгагене|Інстытуту Тэарэтычнай фізыкі]] [[Капэнгагенскі Ўнівэрсытэт|унівэрсытэту ў Капэнгагене]]. Гайзэнберг пасьля вярнуўся ў Гётынген разам з [[Макс Борн|Максам Борнам]] [[Паскаль Ёрдан|Паскалем Ёрданам]], каб прадоўжыць разбудоўваць сваю тэорыю [[матрычная мэханіка|матрычнай мэханікі]], аднаго з сфармуляваньняў [[квантавая мэханіка|кантавай мэханіка]]. З 1 траўня 1926 года пачаў чытаць лекцыі, як асыстэнт [[Нільс Бор|Бора]] на ўнівэрсытэце Капэнгагене. Менавіта там, ў 1927 годзе Гайзенбэрг адкрыў свой [[прынцып нявызначанасьці]]. 23 лютага,
У 1927 годзе, Гайзенбэрг атрымаў пасаду звычайнага прафэсара {{мова-de|ordentlicher Professor}} па тэарэтычнай фізыцы й ўзначаліў факультэт фізыкі [[Ляйпцыскі Ўнівэрсытэт|Унівэрсытэту ў Ляйпцыгу]].Лекцыя прысьвечаная яго інаўгурацыі адбылася 1 лютага 1928 году. Адна з першых прац апублікаваных у ляйпцыскі пэрыяд жыцьця была прысьвечана вытлумачэньню фэрамагнэтызму праз [[прынцып выключэньня]] адкрыты Вольфгангам Паўлі.
| |||