Алена Лебенбаўм: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак
Радок 14:
 
Пазьней ёй зацікавўся парадыст [[Уладзімір Вінакур]], які шукаў актрысу для свайго тэатру, аднак працаваць у яго тэатры ёй не давялося: пасьля адзінага выступу ў канцэртнай праграме «Левчик и Вовчик. 30 лет спустя», дзе Верабей разам з Гальцавым і Ветравым выканалі парадыйны нумар, да яе падышоў прэзыдэнт культурнага фонду «АРТЭС» А. Достман і прапанаваў падпісаньне выгаднага кантракту. Празь пэўны час Алена Верабей цалкам перайшла на эстраду ў парадыйны жанр і пачала браць удзел у праграме «[[Аншлаг]]». Пачаліся і сольныя канцэрты перад вялікай аўдыторыяй у розных гарадах і краінах. За некалькі гадоў Алена Верабей пасьпела аб’езьдзіць з гастролямі паўсьвету. Здымаецца ў кіно.
 
Творчы псэўданім Алены Лебенбаўм мае наступнае тлумачэньне: з аднаго боку, слова «верабей» выдатна адлюстроўвае няўрымсьлівы тэмпэрамэнт артысткі, а яшчэ Алена з дзяцінства любіць сьпявачку Эдыт Піаф, прозьвішча якой з французскай мовы перакладаецца як «верабей».
 
==Сям’я==
Радок 71 ⟶ 73:
{{зноскі}}
 
==Вонкавыя спасылкі==
== Літаратура ==
* [[http://vorobei.ru Афіцыйны сайт Алены Верабей]]
* [[http://vk.com/id173146390 Афіцыйная старонка Алены Верабей (Лебенбаўм)]]
* [[http://www.kino-teatr.ru/kino/acter/star/858/bio Биография. Воробей Елена Яковлевна]]
* [[http://www.kino-teatr.ru/kino/acter/w/star/858/works Фильмография. Воробей Елена Яковлевна]]
* [[http://kp.by/daily/23591/139902 Наталия Кривец. Елена Воробей живет на два дома - в Москве и Бресте]]
* [http://www.nv-online.info/by/121/85/22774/%D0%A1%D0%B5%D0%BA%D1%81-%D1%82%D0%B0%D0%B9%D0%BD%D1%8B-%D0%95%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D1%8B-%D0%92%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%B5%D0%B9.htm Секс-тайны Елены Воробей]
* [http://www.vminsk.by/news/30/21418 Нина Марадудина. Елена Воробей: "Я не боюсь быть смешной"]
* [http://kp.by/daily/24370.4/552776 Елена Воробей: «Театральный институт - моя первая любовь»]
* [http://vb.by/who_article.php?topic=35&article=18 Воробей Елена. Юмористка]
* Рыўка Брыск. Лебенбаўм. // Літоўка ды Саха. Сшытак 1. Койданава. 2011. С. 58-59.