Жак-Люі Давід: розьніца паміж вэрсіямі

[[Файл:David Self Portrait.jpg|thumbміні|Давід. ''Аўтапартрэт'' (1794)]]
'''Жак-Люі Давід''' ({{langмова-fr|Jacques-Louis David}}; [[30 жніўня]] [[1748]], [[Парыж]] — [[29 сьнежня]] [[1825]], [[Брусэль]]) — францускі мастак, заснавальнік францускага [[нэаклясыцызм]]у.

Актыўна ўдзельнічаў у рэвалюцыйным руху, у 1792 абраны дэпутатам Нацыянальнага Канвэнта, галасаваў за сьмерць караля [[Людовік XVI|Людовіка XVI]]. Далучыўся да радыкальна-экстрэмісцкага крыла рэвалюцыянэраў на чале з [[Жан-Поль Марат|Маратам]] і Рабэсп’ерам. Зьяўляўся чальцом Камітэта грамадзкай бясьпекі, у якасьці якога падпісваў загады аб арышце «ворагаў рэвалюцыі». У 1794 годзе пасля тэрмідарыянскага перавароту заключаны ў турму за рэвалюцыйныя погляды.

У 1797 стаў сьведкам ўрачыстага ўезду ў Парыж [[Напалеон I Банапарт|Напалеона]]а і з тых часоў становіцца яго палкім прыхільнікам.

Пасьля паразы Банапарта пры Ватэрлёо (1815) бяжыць у [[Швайцарыя|Швайцарыю]], затым пераехаў у Брусэль, дзе пражыў да канца жыцьця. Пахаваны на могілках сьвятой Гудулы ў [[Брусэль|Брусэлі]].