43 438
зьменаў
Дынастыя Хань: розьніца паміж вэрсіямі
→Гісторыя: дапаўненьне крыніца — http://ru.wikipedia.org/wiki/Хань_(династия)?oldid=44042474
д (стыль) |
(→Гісторыя: дапаўненьне крыніца — http://ru.wikipedia.org/wiki/Хань_(династия)?oldid=44042474) |
||
|
Ван Ман апраўдваў свае пераўтварэньні вяртаньнем да традыцый даімпэрскай эпохі, аднак сьледзтвам іх стаў палітычны хаос. У правінцыях панавалі шайкі паўстанцаў, верхаводы якіх прысвоілі імпэратарскі тытул. Нарэшце самыя дзёрзкія з паўстанцаў, якія звалі сябе [[паўстаньне чырвонабровых|чырвонабровымі]], увайшлі ў імпэратарскую сталіцу. Ван Ман быў узяты ў палон, яго абезгаловілі, а цела пасеклі на кавалкі.
=== Усходняе Хань ===
У выніку перамогі руху «чырвонабровых» ў [[25]] годзе імпэратару [[Юсь Хань|Юсь Ханю]] атрымалася вярнуць ўладу роду Лю. Нягледзячы на тое, што на першых сітавінах на пасаду ў спадчыну прэтэндавалі розныя асобы, адноўленая дынастыя Хань праіснавала да [[220]] году пад назвай Позьняй Хань. Ранейшая сталіца пасьля пэрыяду паўстаньняў знаходзілася ў руінах, і імпэратары замест ейнага аднаўленьня аддалі перавагу перабрацца ў [[Лаян]], дзе ў [[68]] годзе быў заснаваны першы ў Кітаі [[будызм|будыйскі]] храм, [[Баймасы]].
Разам са сталіцай ханскія кіраўнікі пакінулі ў мінулым бясконцыя інтрыгі жонак імпэратара й іхных сваякоў. Дзяржава ўзмацьнілася да такой ступені, што нанесла рашучыя паразы качэўнікам і распачало спробы зацьвердзіцца ў [[Сярэдняя Азія|Сярэдняй Азіі]]. У Кітай («Сэрэс») прыбывалі амбасады зь [[Міжземнамор’е|Міжземнамор’я]], а ханскі выведвальны атрад на чале з [[Гань Ін|Гань Інам]] дабраўся да [[Міжрэчча]]. Жаўнеры [[Бань Чао]], як лічыцца, дасягнулі [[Касьпійскае мора|Касьпійскага мора]], так далёка кітайскія войскі больш не заходзілі да [[дынастыя Тан|танскага пэрыяду]].
== Крыніцы ==
| |||