Станіслаў Макраноўскі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў |
дНяма апісаньня зьменаў |
||
Радок 27:
У [[1780]] годзе ўступіў прапаршчыкам у [[Каронная гвардыя Рэчы Паспалітай|каронную ґвардыю Рэчы Паспалітай]], але меньш чым праз два гады ён сышоў у адстаўку ў званьні лейтэнанта й у [[1782]] - [[1788]] - служыў у францускай арміі, як капітан Каралеўскага Нямецкага палку.
Пасьля вяртаньня на радзіму служыў віцэ-брыгадырам ([[1788]]), а затым брыгадырам ([[1792]]) у нацыянальнай кавалерыі. Быў абраны паслом на [[Чатырохгадовы Сойм]]<ref>Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 33, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 283.</ref>.
Удзельнічаў у [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году|вайне Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году]], у тым ліку й у [[Бітва пад Зелянцамі|Бітве пад Зелянцамі]], быў узнагароджаны крыжом [[Ордэн Virtuti Militari|Virtuti Militari]]. Пасьля далучэньня караля польскага й вялікага князя литоўскага [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] да [[Таргавіцкая канфэдэрацыя|Таргавіцкай канфэдэрацыІ]], Макраноўскі выйшаў у адстаўку, нягледзячы на атрыманьне званьня ґенэрал-майра.
| |||